Wyrok WSA w Lublinie z dnia 6 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Lu 834/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Marcinowski,, Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska (sprawozdawca), Protokolant Starszy asystent sędziego Marcin Małek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o przekazaniu w użytkowanie wieczyste nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz J. P. kwotę 493 (czterysta dziewięćdziesiąt trzy) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 września 2011 r., sygn. akt I OSK 1580/10 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi kasacyjnej J. P. uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 25 maja 2010 r., sygn. akt II SA/Lu 129/10 i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania temu Sadowi.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym.

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...], po ponownym rozpatrzeniu wniosku J. P., Samorządowe Kolegium Odwoławcze odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Zarządu Gminy i Miasta w O. L. z dnia [...] kwietnia 1994 r., znak: [...] w przedmiocie przekazania J. P. w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat, licząc od dnia wydania decyzji, nieruchomości zabudowanej położonej w O. L. przy ul. L.j [...], figurującej w ewidencji gruntów jako działki nr [...] i [...] w obrębie "miasto" O. L. o powierzchni [...] ha.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ wskazał, iż zgodnie z art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (obowiązującej w dacie wydania decyzji) posiadaczom gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność gminy, którzy w dniu 1 sierpnia 1988 r. nie legitymowali się dokumentami o przekazaniu gruntów wydanymi w formie prawem przewidzianej i nie wystąpili w terminie do dnia 31 grudnia 1988 r. o uregulowanie stanu prawnego, mogły być przekazane grunty będące w ich posiadaniu odpowiednio w zarząd, użytkowanie lub użytkowanie wieczyste. Organ podniósł, iż J. P., którego spadkobiercą jest wyłącznie E. P., był jedynym posiadaczem przedmiotowej nieruchomości. Był zatem legitymowany do złożenia wniosku o oddanie mu tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Potwierdzeniem jego posiadania są ustalenia organu pierwszej instancji wyrażone w załączniku do uchwały stanowiącej wykaz nieruchomości. Z załącznika tego wynika, że posiadaczem działek o nr [...] i [...] o łącznej powierzchni [...] m² był J. P. W ocenie organu bez znaczenia pozostaje, kto dokonał nakładów i wybudował budynki na przedmiotowych działkach. Kwestia ta mogłaby mieć znaczenie przy orzeczeniu odpłatności za przekazanie ich na własność wraz z oddaniem przedmiotowej nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Nie ma natomiast żadnego znaczenia dla oceny legalności przekazania tych działek w użytkowanie wieczyste. Istotne w niniejszej sprawie było spełnienie przez J. P. przesłanek z art. 80 ust. 2 cyt. ustawy, które w przekonaniu Kolegium zostały spełnione. W świetle powyższego, Kolegium nie znalazło podstaw, by uznać, że badana decyzja wydana została z rażącym naruszeniem przepisów ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości.