Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 listopada 2011 r., sygn. I SA/Wr 939/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędziowie Sędzia NSA Lidia Błystak, Sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca), Protokolant Starszy asystent sędziego Anna Kruś, po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2011 r. w Wydziale I na rozprawie sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. Wrocław na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika D. Urzędu Skarbowego we W. z dnia 11 lutego 2011 r., nr [...], którą odmówiono A Sp. z o.o. we W. (dalej: skarżącej Spółce) stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w 283.027 zł z tytułu podwyższenia kapitału zakładowego Spółki.

Powyższe rozstrzygnięcia wydane zostały w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny sprawy

W dniu 19 grudnia 2005 r. nadzwyczajne zgromadzenie wspólników skarżącej Spółki podjęło uchwałę nr [...] w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego o 56.605.400 zł, poprzez utworzenie 566.054 nowych udziałów o wartości nominalnej 100 zł każdy, które następnie zostały objęte przez dotychczasowych wspólników i pokryte w całości wkładem pieniężnym.

Skarżąca złożyła deklarację PCC-1 z wykazanym należnym podatkiem w kwocie 283.027 zł, wyliczonym według stawki 0,5%, który w dniu 2 stycznia 2006 r. wpłaciła na rachunek organu podatkowego.

13 grudnia 2010 r. skarżąca złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 283.027 zł. W uzasadnieniu wskazała, iż podatek uiściła bezpodstawnie, gdyż przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązujące w dacie powstania obowiązku podatkowego były niezgodne z przepisami prawa wspólnotowego (art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału - dalej zwanej Dyrektywą). W związku z tym, zapłacony podatek oraz odsetki od zaległości stanowią nadpłatę w rozumieniu art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej powoływana jako O.p.). Zdaniem skarżącej Spółki, nie można było uznać, że czynność zmiany umowy spółki była opodatkowana w Polsce w dniu 1 lipca 1984 r. ze względu niezgodność obowiązujących w tym czasie przepisów z zasadami konstytucyjnymi.