Wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 listopada 2011 r., sygn. III SA/Łd 1003/11

Dnia 17 listopada 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Alberciak (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Protokolant ref. staż. Bartosz Adamus po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2011 roku sprawy ze skargi S. R. - prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. z 2005 r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Dyrektora Urzędu kontroli Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] określającej zobowiązanie w podatku akcyzowym za miesiące od stycznia do kwietnia 2006 r. na łączną kwotę 32 603 zł, Dyrektor Izby Celnej w Ł. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny i prawny:

Postanowieniem z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. wszczął postępowanie kontrolne w stosunku do firmy [...] A - S. R. z siedzibą w P., w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego oraz podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 rok. W trakcie prowadzonej kontroli ustalono, że przedmiotem działalności gospodarczej wykonywanej przez S. R. była produkcja opakowań szklanych. Ponadto podmiot prowadzony przez stronę dzierżawił pomieszczenia oraz świadczył usługi transportowe pojazdami ciężarowymi. Firma nie była w 2006 r. zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego i nie składała deklaracji dla podatku akcyzowego AKC. W wyniku postępowania kontrolnego ustalono, że strona skarżąca zobowiązana jest do zapłaty podatku akcyzowego od ilości oleju napędowego zużytego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej do napędu pojazdów samochodowych, nabytego z nieznanego źródła. Nabycie paliwa udokumentowane było jedynie fakturami zakupu VAT, na których w miejscu określenia sprzedawcy widniała firma B - M. K. Zebrany w sprawie materiał dowodowy wykazał, że działalność B polegała jedynie na wystawianiu faktur VAT za sprzedaż oleju napędowego. Wystawione faktury nie dokumentowały jednak rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, gdyż paliwo wyszczególnione na tych fakturach nie było własnością firmy B.