Wyrok WSA w Kielcach z dnia 17 listopada 2011 r., sygn. I SA/Ke 481/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Surma, Sędziowie Sędzia SO (del.) Janusz Bociąga,, Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 listopada 2011r. sprawy ze skargi G. M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w W. z dnia [...]. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; 3. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego w W.na rzecz Gabrieli Mróz kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]. nr [...]Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję Ś. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...]nr [...]odmawiającą G. M. umorzenia należności pieniężnej w kwocie 6.000zł z tytułu kary pieniężnej nałożonej na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym (Dz. U. nr 125, poz. 1371)

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że G. M. złożyła w dniu 28 stycznia 2011r. wniosek o umorzenie nałożonej kary pieniężnej. Uzasadniając wniosek wskazała na likwidację prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej i powstałą w wyniku jej prowadzenia ogromnej stratę co uniemożliwia zapłatę nałożonej kary. Na poparcie wniosku dołączyła księgę przychodów i rozchodów za miesiąc lipiec, sierpień i wrzesień 2010r. Argumentację wniosku strona podtrzymała w odwołaniu od decyzji organu I instancji odmawiającej umorzenia kary, powołała się na przesłankę ważnego interesu dłużnika wskazując, że jej wniosek o umorzenie nałożonej kary pieniężnej jest uzasadniony.

Organ opierając się o treść art. art. 64 ust. 1 w związku z art. 60 pkt 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. nr 157, poz. 1240, ze zm.) dalej u. f. p. wskazał, że umorzenie kary pieniężnej nałożonej na podstawie ustawy o transporcie drogowym, możliwe jest w przypadku zaistnienia jednej z przesłanek wymienionych w art. 56 u. f. p. Przytaczając treść tego przepisu wyjaśnił, że umorzenie kary pieniężnej opiera się na instytucji uznania administracyjnego. Na poparcie tezy przywołał orzecznictwo sądowe. (uchwała SN z 6 maja 2004 r., sygn. akt II UZP 6/04, OSNP 2004/16/285; uzasadnienie wyroku WSA w Warszawie z 23 stycznia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 2737/06, LEX 302417).