Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 22 listopada 2011 r., sygn. II SA/Bk 336/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Sędziowie sędzia NSA Elżbieta Trykoszko,, sędzia WSA Mirosław Wincenciak, Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 08 listopada 2011 r. sprawy ze skargi K. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego oddala skargę

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzję z dnia [...] marca 2011 roku, nr [...] , na podstawie art. 2 ust. 1 art. 4, art. 11 ust. 2

i art. 38 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej (tekst jednolity: Dz. U. nr 175, poz. 1362 z 2009 roku z późniejszymi zmianami) oraz art. 138 § 1 pkt 1 kpa, na skutek odwołania Pana K. C. od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta B. przez Kierownika Działu Świadczeń Społecznych Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B. w dniu [...] stycznia 2011 roku, nr [...], w sprawie przyznania zasiłku okresowego - zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy.

Organ odwoławczy, w uzasadnieniu swojego stanowiska, podkreślił, że ustalenie stanu faktycznego w sprawach pomocowych może nastąpić tylko w wyniku przeprowadzenia wywiadu środowiskowego. Rzetelne przeprowadzenie wywiadu wymaga współdziałania strony z pracownikiem socjalnym, w tym przede wszystkim umożliwienia przeprowadzenia takiego wywiadu, aby na jego podstawie ustalić, czy wnioskodawca spełnia ustawowe warunki do przyznania wnioskowanej pomocy. Organ podkreślił, iż mimo kilkakrotnych wizyt wskazywanym miejscu pobytu przez wnioskodawcę oraz dwukrotnym wezwaniu go do określenia miejsca zamieszkania lub pobytu - Pan K. C. nie określił jednoznacznie gdzie mieszka lub przebywa. Powyższa postawa wnioskującego o pomoc zadecydowała, zdaniem organu, o odmowie przyznania mu pomocy. Zgodnie bowiem z treścią art. 4 ustawy