Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 października 2011 r., sygn. III SA/Wr 97/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Moskała (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Józef Kremis, Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak, Protokolant Monika Tarasiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 26 października 2011 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za umieszczenie reklamy w pasie drogowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją pierwszoinstancyjną z dnia [...] r., Nr [...], wydaną po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z uchyleniem poprzedniej decyzji w sprawie organu pierwszej instancji (decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r., [...]), nałożono na Spółkę karę pieniężną, w łącznej wysokości [...] zł, za zajęcie pasa drogowego ul. [...] we W. (droga powiatowa), poprzez umieszczenie reklamy na siatce ochronnej rusztowania podwieszonego na elewacji budynku, bez zezwolenia zarządcy drogi, wyliczoną jako dziesięciokrotność opłaty za stwierdzony okres zajęcia pasa drogowego w wymienionych w decyzji dniach od [...] r. do [...] r. (łącznie [...] dni). Powierzchnia reklamy wynosiła [...] m2, a stawka opłaty wynosiła 1,60 zł, która z uwagi na brak zezwolenia została przemnożona razy 10.

Od decyzji tej strona skarżąca wywiodła odwołanie zarzucając błędną wykładnię art. 40 ust. 12, w związku z art. 4 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, poprzez bezpodstawne przyjęcie, że pas drogowy został zajęty, gdy w istocie brak jest jednoznacznego ustalenia granic pasa drogowego oraz, że został on zajęty w dniach od [...] r. do [...] r. Wskazała, że zebrany materiał dowodowy nie obrazuje gruntu wydzielonego liniami granicznymi, co uniemożliwia wykazanie okoliczności zajęcia pasa drogowego. W szczególności dokumentem tym nie jest wyrys z mapy ewidencyjnej, wydany przez Zarząd Geodezji, Kartografii i Katastru Miejskiego we W. Powyższe stanowi nadto - w ocenie Spółki - naruszenie zasady zaufania, określonej w art. 8 k.p.a. Nie uwzględniono także możliwości wystąpienia błędów geodezyjnych w pomiarach granic nieruchomości, do 10 cm. Zarzuciła naruszenie art. 7 i art. 77 k.p.a. które miało swój wyraz - w ocenie strony - w zaniechaniu dokładnego zbadania, czy w każdym dniu był zajęty pas drogowy, oraz braku dowodów zajęcia pasa drogowego, co wynikało z poprzedniej decyzji Kolegium. Zarzucono organowi pierwszej instancji dowolność postępowania, co również narusza przepis art. 8 kpa, a także zasadę ustaloną w art. 11 kpa, albowiem na podstawie uzasadnienia decyzji strona nie może zrozumieć i zaakceptować zasadności przesłanek, którymi się kierował organ pierwszej instancji.