Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 25 padziernika 2011 r., sygn. II SA/Ol 527/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant st. sekretarz sądowy Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2011r. sprawy ze skargi D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zasiłku celowego 1/ oddala skargę; 2/ przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na rzecz adwokat H. S. kwotę 240zł (dwieście czterdzieści złotych) powiększoną o należny podatek VAT tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 21 lutego 2011 r. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w M., działając na podstawie upoważnienia Burmistrza Miasta M., przyznał D.P. świadczenie pieniężne z pomocy społecznej w formie zasiłku celowego w wysokości 200,00 zł na częściowe pokrycie kosztów zakupu leków, odmówił przyznania na ten cel dodatkowo zasiłku celowego w kwocie 150,00 zł i zaliczył w poczet przyznanego świadczenia kwotę 200,00 zł, wypłaconą dnia 14 grudnia 2010 r. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wyjaśnił, że decyzją z dnia 8 grudnia 2010 r. przyznał wnioskodawcy zasiłek celowy na zakup leków w kwocie 200 zł, lecz Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. decyzją z dnia 28 stycznia 2011 r. uchyliło tę decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. W toku ponownego rozpoznania sprawy wnioskodawca podtrzymał wniosek o przyznanie zasiłku celowego na zakup leków w wysokości 379,21 zł i sprecyzował, że wnioskuje o przyznanie kwoty 150 zł. Organ pomocy społecznej stwierdził, że wnioskodawca jest niepełnosprawny w stopniu umiarkowanym, prowadził jednoosobowe gospodarstwo domowe, a jego dochód stanowił zasiłek stały w kwocie 444,00 zł. Wyjaśnił, że ustalając kwotę przyznanego świadczenia kierował się kosztem zakupu wskazanych przez lekarzy w zaświadczeniach lekarskich lekarstw, których zakup w grudniu 2010 r. wyceniono na kwotę 205,34 zł. Dyrektor MOPS uwzględnił jednocześnie zakres pomocy udzielonej stronie w grudniu 2010 r. i styczniu 2011 r., kiedy również przyznano zasiłek celowy na zakup lekarstw w kwocie 276,00 zł. Organ pomocy społecznej uznał, że zakres udzielanego wnioskodawcy co miesiąc wsparcia oraz posiadane przez MOPS środki finansowe nie uzasadniały zwiększenia kwoty zasiłku celowego przyznanego i wypłaconego w grudniu 2010 r. Podał, że w dacie wydawania pierwszej decyzji dysponował niewielką kwotą na udzielanie pomocy w formie zasiłków celowych, gdyż na koniec listopada 2010 r. wydatkowano 70 % środków przyznanych na zasiłki celowe. Dyrektor MOPS podał ponadto, że w grudniu 2010 r. wpłynęło 505 wniosków o udzielenie wsparcia finansowego, a większość osób znajdowała się w trudniejszej sytuacji niż wnioskodawca. Wnioski rodzin wielodzietnych o niskich dochodach, lub bez dochodu dotyczyły w szczególności udzielenia wsparcia w zakupie opału, żywności, obuwia i odzieży zimowych. Ponadto organ pomocy społecznej musiał zapewnić środki finansowe na zabezpieczenie schronienia osobom tego potrzebującym przez opłaty w schroniskach i ośrodkach wsparcia. Pod uwagę wziął też fakt, że w całości wykorzystał otrzymaną od Wojewody dotację na wypłatę zasiłków okresowych. Dyrektor MOPS podniósł również, że do dnia 21 lutego 2011 r. wpłynęło 1351 wniosków o udzielenie pomocy i wyjaśnił, że z uwagi na zwiększającą się stale w ciągu całego roku liczbę osób zwracających się o wsparcie, w pierwszej kolejności przyznawana jest pomoc na zakup żywności i obiadów w szkole i stołówce MOPS oraz na zakup leków i opału dla osób starszych i rodzin mających na utrzymaniu małoletnie dzieci. W tej sytuacji, w ocenie organu pomocy społecznej, uwzględnianie wszystkich żądań zgłaszanych przez stronę skutkowałoby niemożnością wspierania osób znajdujących się w trudniejszych sytuacjach. Zauważył, że wnioskodawca co miesiąc wnioskuje i otrzymuje różnego rodzaju wsparcie, w tym również na zakup leków, a udzielane przez Ośrodek od kilku lat wsparcie nie skutkuje usamodzielnieniem się wnioskodawcy, lecz zwiększeniem się jego roszczeń.