Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 padziernika 2011 r., sygn. III SA/Gd 236/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Dominiak, Sędziowie Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.), Sędzia NSA Anna Orłowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Kaczmar, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2011 r. sprawy ze skargi "A" Spółki Akcyjnej w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia 23 marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie wydania pisemnej interpretacji w zakresie zwolnień od cła oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 7 grudnia 2010 r. A Spółka akcyjna z siedzibą w W. w oparciu o art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej zwróciła się do Naczelnika Urzędu Celnego o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej w indywidualnej sprawie. Przedmiot wniosku koncentrował się wokół obciążeń celnych z tytułu dostawy paliw żeglugowych pochodzenia niewspólnotowego na statki transportu morskiego w polskich portach.

Uzasadniając w/w wniosek spółka, będąca dostawcą paliw żeglugowych (tzw. bunkru) dla statków zawijających do polskich portów w żegludze międzynarodowej wskazała, że zamierza wystąpić z wnioskami o utworzenie w polskich portach składów celnych (lub miejsc czasowego składowania) na nabywane spoza Unii Europejskiej paliwa przeznaczone na cele żeglugowe. Nie mniej jednak po stronie spółki pojawiła się wątpliwość czy paliwo niewspólnotowe dostarczane ze składu celnego (objęte uprzednio procedurą zawieszenia długu celnego) na statki morskie żeglugi międzynarodowej w obrębie polskich portów (na terytorium RP) będzie w całości zwolnione z cła niezależnie od: 1. kolejnego portu przeznaczenia zaopatrywanej jednostki (może to być zarówno port w UE jak i poza UE); 2. bandery zaopatrywanej jednostki (może to być zarówno bandera wspólnotowa jak i spoza Unii Europejskiej).

W dalszej części uzasadnienia spółka wskazała, że dostawcy paliw na statki muszą konkurować między sobą o dostęp do taniego produktu przy zakupie. Przepisy środowiskowe dotyczące zawartości siarki w paliwach żeglugowych wprowadzane od 2005 r. wpłynęły bowiem bardzo mocno na działalność polskich dostawców gdyż podaż konkurencyjnych ceno paliw nieskosiarkowych o jakości bunkrowej produkcji krajowej praktycznie nie istnieje. O ile podatek akcyzowy i podatek VAT nie obciążają ceny paliw żeglugowych w Polsce, o tyle ciężkie oleje opałowe przeznaczone na cele żeglugowe sprowadzane z importu są obciążone 3,5 % cłem.