Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 27 października 2011 r., sygn. II SA/Bd 1053/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Włodarska Sędziowie: Sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędzia WSA Jarosław Wichrowski (spr.) Protokolant Katarzyna Kloska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 października 2011 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Tucholi na uchwałę Rady Miejskiej w Więcborku z dnia 27 września 2007 r. nr XII/86/07 w przedmiocie ustalenia na terenie gminy liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5% alkoholu stwierdza nieważność § 3, § 4, § 6, § 8 zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Prokurator Prokuratury Rejonowej w T. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, w której wniósł o stwierdzenie nieważności przepisów § 3, § 4 i § 8 uchwały Rady Miejskiej w Więcborku z dnia 27 września 2007 r. nr XII/86/07 w sprawie ustalenia na terenie gminy Więcbork liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5 % alkoholu (z wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży i w miejscu sprzedaży oraz zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych.

W uzasadnieniu skargi Prokurator wywodził, że zaskarżone przepisy uchwały naruszają przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie Zasad techniki prawodawczej (Dz. U. Nr 100, poz. 908) i art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Art. 12 ust. 1 i 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w sposób jednoznaczny określa materię, która może być regulowana przez radę gminy (miasta) w drodze uchwały. Zgodnie z brzmieniem pierwszego z wymienionych przepisów rada gminy ustala w drodze uchwały dla terenu gminy (miasta) liczbę punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5 % alkoholu (z wyjątkiem piwa), przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży, drugi zaś stanowi, iż rada gminy ustala, w drodze uchwały, zasady usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych. Przepis ten daje radzie możliwość regulacji wskazanych w nim materii w ściśle określonym zakresie. Normy kompetencyjne, zawarte w akcie upoważniającym, winny zaś być interpretowane w sposób ścisły, literalny, bez dokonywania wykładni rozszerzającej. Odstąpienie od wytycznych zawartych w upoważnieniach normy ustawowej narusza związek formalny i materialny pomiędzy aktem wykonawczym a ustawą, co stanowi naruszenia prawa. Wykroczeniem poza delegację ustawową jest unormowanie przez radę gminy aktów prawa miejscowego regulujących inne zagadnienia niż wymienione w ustawie upoważniającej, a także podejmowanie regulacji w inny sposób aniżeli wskazany przez ustawodawcę.