Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 wrzenia 2011 r., sygn. IV SA/Wa 671/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Zyglewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska, Protokolant sekr. sąd. Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 września 2011 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej - oddala skargę -

Uzasadnienie

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z [...] stycznia 2011 r. uchylił decyzję Okręgowego Inspektora Rybołówstwa Morskiego w S. z dnia [...] sierpnia 2008 r. wymierzającą A. S. karę pieniężną w wysokości 2.000 złotych za naruszenie art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 804/2007 z dnia 9 lipca 2007 r. ustanawiającego zakaz połowów dorsza na Morzu Bałtyckim (podobszary 25-32 wody WE) przez statki pływające pod banderą Polski (Dz. Urz. UE. L 180, str. 3), zwanego dalej "rozporządzeniem Nr 804/2007" oraz wymierzył karę pieniężną w wysokości 20.000 złotych. Decyzję tą wydano na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a. w zw. z art. 63 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie (Dz. U. Nr 62, poz. 574 ze zm.) oraz zgodnie z § 2 pkt 22 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 kwietnia 2005 r. w sprawie wysokości kar za naruszenie przepisów o rybołówstwie (Dz. U. Nr 76, poz. 671), zwanego dalej "rozporządzeniem w sprawie wysokości kar".

Stan sprawy przedstawia się następująco:

Pismem z 21 sierpnia 2008 r. A. S. złożył odwołanie od decyzji Okręgowego Inspektora Rybołówstwa Morskiego w S. z dnia [...] sierpnia 2008 r.

Decyzją z [...] września 2009 r. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi uchylił w całości decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

Na rozstrzygnięcie organu I instancji A. S. wywiódł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z 16 marca 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa SA/Wa 1954/09 uchylił zaskarżoną decyzję z [...] września 2009 r. Sąd zarzucił organowi przede wszystkim, że wydał decyzję kasatoryjną w okolicznościach uzasadniających merytoryczne rozstrzygnięcie tej sprawy w postępowaniu odwoławczym. Stan faktyczny sprawy jest bowiem bezsporny i nie zachodzi konieczność prowadzenia postępowania wyjaśniającego. Zdaniem Sądu nie zachodziła obawa naruszenia zasady dwuinstancyjności orzekania, bowiem nie doszło do zmiany tożsamości sprawy. O zmianie tożsamości sprawy nie może bowiem stanowić to, że rozstrzygnięcie organu I instancji wydane zostało na podstawie § 2 pkt 37 (zamiast § 2 pkt 22) rozporządzenia w sprawie wysokości kar. Sąd ponadto podzielił stanowisko organu II instancji, co do tego, że kara powinna być wymierzona na podstawie art. 63 ust. 1 ustawy o rybołówstwie i § 2 pkt 22 rozporządzenia w sprawie wysokości kar za naruszenie przepisów o rybołówstwie. Jednakże ewentualną zmianę wysokości kary nakazał rozważyć z uwzględnieniem przepisu art. 139 K.p.a. (zakaz reformationis in peius).