Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 wrzenia 2011 r., sygn. II SA/Wa 205/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Olga Żurawska-Matusiak Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA - Eugeniusz Wasilewski Protokolant - asystent sędziego Małgorzata Kędzielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2011 r. sprawy ze skargi P. S. na postanowienie Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia żądanej treści - uchyla zaskarżone postanowienie, - zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego postanowieniem z dnia [...] września 2010 r. nr [...], działając na podstawie art. 219 k.p.a., odmówił skarżącemu P. S. wydania zaświadczenia potwierdzającego fakt pełnienia przez niego służby w warunkach szczególnie zagrażających życiu lub zdrowiu, uzasadniających podwyższenie emerytury za okres od [...] r. do [...] oraz od dnia [...] do dnia [...] r.

We wniosku do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] października 2010 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy, P. S. nie zgodził się z zaskarżonym postanowieniem.

Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego postanowieniem z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...], mając za podstawę art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 k.p.a., utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie z dnia [...] września 2010 r. nr [...]. W uzasadnieniu podał, że skarżący wnioskiem z dnia [...] stycznia 2010 r. zwrócił się o wydanie na podstawie § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz. U. Nr 86, poz. 734), zaświadczenia potwierdzającego fakt pełnienia przez niego służby w warunkach szczególnie zagrażających życiu lub zdrowiu, uzasadniających podwyższenie emerytury na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 8, poz. 67 ze zm.). W odpowiedzi na powyższe dyrektor Biura Kadr ABW wydał zaświadczenie potwierdzające realizację zadań służbowych w warunkach bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia w okresie [...]. Kolejnym wnioskiem z dnia [...] maja 2010 r. skarżący zwrócił się o zmianę treści wydanego zaświadczenia potwierdzającego służbę w warunkach określonych w § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz. U. Nr 86, poz. 734) i zaliczenia całego okresu pełnienia służby w [...]. Dyrektor Biura Kadr ABW w dniu [...] maja 2010 r. pismem nr [...] zwrócił się do [...] z prośbą o udzielenie informacji, czy wymieniony pełnił służbę, w sytuacjach, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia, uzasadniających podwyższenie emerytury o 0,5 % za każdy rok pełnionej służby w powyższych warunkach. Pismem z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] [...] w S. poinformował Dyrektora Biura Kadr ABW, że po ponownym przeanalizowaniu sprawy m.in. [...], stwierdzono, iż P. S. w okresie od [...] do [...] pełnił służbę w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu, w myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz. U. Nr 86, poz. 734). Tym samym pismem [...] podtrzymał stanowisko zajęte w piśmie z dnia [...] marca 2010 roku nr [...] informujące, iż w zasobach archiwalnych [...] brak jest dokumentów mogących poświadczyć pełnienie służby przez wymienionego w latach [...] w sytuacjach, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia, uzasadniających podwyższenie emerytury o 0,5 % za każdy rok pełnionej służby w powyższych warunkach. W związku z powyższym wydano nowe zaświadczenie z dnia [...] czerwca 2010 roku nr [...] potwierdzające fakt pełnienia przez skarżącego służby w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury w okresie [...]. Wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2010 r. P. S. zwrócił się do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z ponowną prośbą o zmianę treści wydanego zaświadczenia potwierdzającego służbę w warunkach określonych w § 4 ust. 1 cytowanego już wyżej rozporządzenia Rady Ministrów i zaliczenia całego okresu pełnienia służby w [...]. Zastępca dyrektora Biura Kadr ABW pismem nr [...] z dnia [...] sierpnia 2010 r. ponownie zwrócił się z prośbą do [...] o udzielenie informacji, czy skarżący w okresie od [...] do [...] pełnił służbę w sytuacjach, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia, uzasadniających podwyższenie emerytury o 0,5 % za każdy rok pełnionej służby w powyższych warunkach, zaś [...] pismem nr [...] roku z dnia [...] sierpnia 2010 r. odniósł się do informacji zawartych we wniosku P. S. z dnia [...] sierpnia 2010 r. i podtrzymał wcześniejsze stanowisko, iż brak jest dokumentów stwierdzających uczestnictwo wymienionego w czynnościach procesowych w warunkach określonych w § 4 ust. 1 rozporządzenia, stąd też odmówiono wydania skarżącemu zaświadczenia żądanej treści. W dalszej części wskazał, że zgodnie z art. 217 k.p.a., zaświadczenie jest urzędowym poświadczeniem określonych faktów lub stanu prawnego i stąd też organ administracyjny może odmówić wydania zaświadczenia między innymi w sytuacji, gdy wnoszący podanie żąda potwierdzenia okoliczności faktycznych lub stanu prawnego, które nie wynikają z ewidencji i rejestrów lub innych danych będących w posiadaniu tego organu albo, gdy żąda poświadczenia nieprawdy. W rozpoznawanej sprawie nie tylko w aktach osobowych skarżącego, ale również w innych znajdujących się w posiadaniu organu ewidencjach i rejestrach brak jest dokumentów, które jednoznacznie potwierdzałyby, iż wyżej wymieniony podejmował sześć razy w roku, we wskazanym wyżej okresie czynności, z którymi wiązałoby się bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia, w rozumieniu § 4 pkt 1 cytowanego już wyżej rozporządzenia Rady Ministrów uprawniające organ do wydania zaświadczenia, które byłoby podstawą do podwyższenia emerytury. Ponadto przepisy w § 14 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia określają, że środkiem dowodowym potwierdzającym okresy służby pełnionej w szczególnych warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury jest zaświadczenie o okresach służby pełnionej w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury sporządzone na podstawie akt osobowych funkcjonariusza lub innych dokumentów potwierdzających powyższe fakty, wystawione przez właściwe organy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej i taki zapis przepisu wskazuje na ograniczony zakres prowadzonego postępowania dowodowego w sprawie wydania zaświadczenia. Organ prowadząc postępowanie wyjaśniające w sprawie wydania żądanego zaświadczenia, nie może zatem uwzględniać jako dowodu zeznań świadków, gdyż zgodnie z art. 75 - 86 k.p.a. mogą być one dopuszczone w postępowaniu administracyjnym prowadzonym przed organem emerytalnym, w celu ustalenia okoliczności mających wpływ na prawo do świadczeń pieniężnych z tytułu zaopatrzenia emerytalnego i ich wysokości. Zatem wynik dokonanej analizy akt osobowych skarżącego, jak również materiałów będących w posiadaniu [...], nie pozwala na potwierdzenie, iż w trakcie pełnienia służby w okresie [...] wyżej wymieniony realizował czynności w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury. Na zakończenie zaś dodał odnosząc się do zarzutu naruszenia procedur administracyjnych, że postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia wydawane jest poza ramami postępowania administracyjnego ogólnego i dlatego też nie stosuje się do niego w całej rozciągłości ogólnych zasad postępowania administracyjnego.