Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 29 wrzenia 2011 r., sygn. II SA/Po 599/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Tomasz Świstak (spr.) Protokolant St. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2011 r. sprawy ze skargi Ł. G. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w P. z dnia [...] 2011r. Nr [...], znak [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Zakładu Karnego we W. z dnia [...] 2011r. Nr [...], znak [...], II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

W dniu 15 kwietnia 2010 r. mł. chor. Ł. G. złożył raport do Dyrektora Zakładu Karnego we W. zawierający pisemne zgłoszenie wystąpienia ze służby, a Dyrektor w tym samym dniu przychylił się do prośby funkcjonariusza, zastrzegając jednakże ustawowy termin zwolnienia. Następnie w dniu 20 kwietnia 2010 r. Dyrektor wszczął wobec funkcjonariusza postępowanie dyscyplinarne pod zarzutem naruszenia dyscypliny służbowej, przez wprowadzenie się w stan ograniczający zdolność wykonywania zadania służbowego w dniu 15 kwietnia 2010 r. Z przedmiotowym postanowieniem funkcjonariusz zapoznał się w dniu 21 kwietnia 2010 r. Następnie w dniu 5 maja 2010 r. funkcjonariusz złożył pismo, bez uzasadnienia, o wycofanie raportu z dnia 15 kwietnia 2010 r. o zwolnienie ze służby. Postanowieniem z dnia [...] 2010 r. Dyrektor odmówił funkcjonariuszowi uwzględnienia wniosku w sprawie wycofania raportu o zwolnienie ze służby z uwagi na wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, po czym decyzją z dnia [...] 2010 r., nr [...] zwolnił funkcjonariusza ze służby z dniem 14 lipca 2010 r. w związku z pisemnym zgłoszeniem wystąpienia ze służby z dnia 15 kwietnia 2010 r.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył Ł. G. domagając się uchylenia decyzji jako wydanej bez podstawy prawnej. W jego ocenie cofnięcie wniosku o zwolnienie spowodowało brak koniecznej przesłanki, a co za tym idzie zachodzi bezprzedmiotowość dalszego postępowania oraz zwolnienia ze służby. Ponadto strona podniosła argument podstępnego wywołania u funkcjonariusza błędu przez Dyrektora Zakładu Karnego we W., polegającego na obietnicy niewszczynania postępowania dyscyplinarnego jeśli funkcjonariusz złoży raport o zwolnienie ze służby. Strona przedstawiła związek przyczynowo-skutkowy wskazując, że zwalniany został zmuszony przez Dyrektora do zwolnienia się ze służby, do którego to zwolnienia nie miał żadnego powodu.