Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 15 wrzenia 2011 r., sygn. II SA/Go 519/11

Dnia 15 września 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Szumilas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Sędzia WSA Michał Ruszyński Protokolant sekr. sąd. Małgorzata Zacharia-Gardzielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2011 r. sprawy ze skargi R.G., E.G. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę

Uzasadnienie

Wyrokiem z 30 czerwca 2009 roku w spr. II SA/Go 188/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę E.G. i R.G. na decyzję Wojewody z dnia [...] stycznia 2009 roku [...], którą uchylona została decyzja z dnia [...] grudnia 2008r. ([...]), wydana z upoważnienia Prezydenta Miasta, Z-ca Naczelnika Wydziału Administracji Budowlanej Urzędu Miasta, o odmowie S.S. zatwierdzenia projektu budowlanego oraz udzielenia pozwolenia na budowę garażu na działkach nr [...].

Sąd wyraził pogląd, że Prezydent Miasta rozstrzygając sprawę decyzją z [...] grudnia 2008 roku naruszył wskazane wyżej przepisy postępowania administracyjnego, w szczególności bezwzględny obowiązek wszechstronnego wyjaśnienia i ustalenia wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla sprawy, zgodnie z zasadą prawdy obiektywnej (art. 7, art. 77 § 1 kpa).

Sąd wskazał także, że ustalając warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na dobudowie do istniejącego budynku mieszkalnego w zabudowie szeregowej budynku garażowego, przy jednoczesnym specyficznym położeniu i rozmiarach działek inwestora i sąsiednich, nie można pominąć oceny czy istniejąca zabudowa i zagospodarowanie pozwala na usytuowanie w danym miejscu, na konkretnej działce, budynku o konkretnych gabarytach tj., wysokości, szerokości i długości. W takiej specyficznej sytuacji jej okoliczności powodują także konieczność rozważenia możliwości wykonania planowanego zamierzenia budowlanego na planowanej działce w świetle przepisów techniczno-budowlanych już na etapie postępowania lokalizacyjnego. W tych okolicznościach sprawy, zdaniem sądu, z faktu wydania inwestorowi dla spornego zamierzenia warunków zabudowy pozwala domniemywać, iż organ wydający taką decyzję widział możliwości zgodnej z obowiązującymi przepisami realizacji planowanego zamierzenia. Tym samym organ I instancji winien szczegółowo przeanalizować ustalone przez siebie warunki zabudowy, w tym sprawdzić dla jakich gabarytów budynku garażowego rozważał zamiar lokalizacji ustalając warunki zabudowy, i czy jest on zgodny z planowanym zamierzeniem budowlanym. W dalszej kolejności należy przeanalizować szczegółowo możliwości posadowienia budynku na gruncie w myśl konkretnych przepisów technicznych w zakresie odległości budynków. Na obecnym etapie postępowania nie zostało dostatecznie wyjaśnione czy nie zachodzi sytuacja, że decyzja o warunkach zabudowy jest niewykonalna z uwagi na niemożliwość zabudowy działek inwestora w planowany sposób, zgodnie z obowiązującymi przepisami.