Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 sierpnia 2011 r., sygn. VI SA/Wa 724/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki (spr.) Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 sierpnia 2011 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Środowiska decyzją z dnia [...] listopada 2010 r. odmówił [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Marszałka Województwa S. z 29 kwietnia 2009 r. w przedmiocie zmiany koncesji z dnia 19 sierpnia 2008 r. udzielonej [...] sp. z o.o. w G. (dalej jako PPKMiL) na wydobywanie kruszywa naturalnego z części złoża [...], położonego na gruntach wsi T., gmina K., pow. [...], woj. S..

Decyzję wydano w następujących ustaleniach;

Marszałek Województwa S. na wniosek PPKMiL, na podstawie art. 155 k.p.a., decyzją z dnia [...] kwietnia 2009 r. zmienił swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] sierpnia 2008 r. przedłużając czas jej obowiązywania do 31 grudnia 2019 r.

Pismem z dnia 14 września 2010 r. (uzupełnionym pismem z dnia 21 października 2010 r.) [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako PPK) na podstawie art. 156 § 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 157 § 2 k.p.a. wystąpiła o stwierdzenie nieważności decyzji Marszałka Województwa S. z dnia 29 kwietnia 2009 r. wskazując na posiadany interes prawny wynikający z przepisów § 2 ust. 1 i § 2 ust. 9 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 22 czerwca 2005 r. w sprawie rozporządzenia prawem do informacji geologicznej za wynagrodzeniem (Dz. U. Nr 116, poz. 982 ze zm.), w zw. z art. 20 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze w związku z naruszeniem art. 6 i art. 7 k.p.a. oraz art. 2 Konstytucji RP. Jako dodatkową wskazano podstawę prawną z art. 6 ust. 1 i art. 52 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w związku z art. 20 i art. 22 Konstytucji RP. Zdaniem wnioskodawcy wbrew przepisom ww. rozporządzenia doszło do naruszenia wolności gospodarczej spółki. PPK sp. z o.o. uważała, że jej interes prawny wynika z okoliczności, iż samo postępowanie o udzielenie koncesji na przedmiotowe złoże rozstrzyga o jej prawach, bowiem spółka (tak jak PPKMiL) ubiegała się o tę koncesję nie otrzymując jej z powodu braku prawa do korzystania z informacji geologicznej. Skoro zatem PPK ubiegała się w tym samym czasie o tę samą koncesję razem z PPKMiL to miała ten sam interes prawny co koncesjonariusz. Wniosek PPK o odpłatne nabycie prawa do informacji geologicznej został złożony przed wnioskiem PPKMiL, a więc już w postępowaniu o udzielenie koncesji naruszono przepisy postępowania, co stanowi dodatkowy argument na istnienie interesu prawnego. Spółka podnosiła, że w przypadku nie uznania jej interesu prawnego, składa wniosek o wszczęcie postępowania z urzędu.