Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 lipca 2011 r., sygn. II SA/Wa 713/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska Sędzia WSA Ewa Marcinkowska (spraw.) Sędzia WSA Andrzej Góraj Protokolant referent-stażysta Paweł Wyszyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lipca 2011 r. sprawy ze skargi K.B. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dopuszczenia do kolokwium habilitacyjnego oddala skargę
Uzasadnienie
Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów decyzją nr [...] z dnia [...] grudnia 2010 r. wydaną na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2003 r., nr 65, poz. 595 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania dr K. B., utrzymała w mocy uchwałę Rady Wydziału [...]Uniwersytetu [...] z dnia [...] grudnia 2009 r. w przedmiocie odmowy dopuszczenia do kolokwium habilitacyjnego,
Do wydania powyższej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Dr K. B., adiunkt i kierownik Zakładu [...] przy Katedrze [...] na Wydziale [...] w [...] w roku 2008 wystąpiła do Dziekana Wydziału [...] Uniwersytetu [...] z wnioskiem o otwarcie przewodu habilitacyjnego na podstawie rozprawy "[...]".
Rada Wydziału powołała komisję do oceny dorobku naukowego kandydatki, która przychyliła się do jej wniosku. Następnie Rada powołała dwóch recenzentów, jednak postępowanie to zostało zatrzymane na etapie wyznaczania recenzentów ze strony Centralnej Komisji, gdyż okazało się, że Rada Wydziału [...] Uniwersytetu [...] nie dysponowała wówczas uprawnieniami do nadawania stopnia doktora habilitowanego w zakresie historii sztuki.
Po uzyskaniu odpowiednich uprawnień przez Radę Wydziału [...] Uniwersytetu [...] procedura została powtórzona. W dniu [...] lutego 2009 r. Rada Wydziału powołała komisję ds. habilitacji dr K.B., a następnie [...] marca 2009 r., na wniosek owej komisji Rada Wydziału wszczęła przewód habilitacyjny dr K. B. i powołała recenzentów w osobach dra hab. M. W. prof. z Uniwersytetu [...] i dra hab. T. Z. prof. z Uniwersytetu [...]. Swoich recenzentów wyznaczyła też Centralna Komisja, zostali nimi prof. dr hab. M. K. ([...]) i dr hab. J.P. z [...].