Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 maja 2011 r., sygn. I SA/Wa 577/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego oddala skargę

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania W. K., utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Gminy B. z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] odmawiającą przyznania W. K. zasiłku celowego i specjalnego zasiłku celowego bezzwrotnego na [...].

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Burmistrza Gminy B. decyzją z dnia [...] listopada 2010 r. odmówił przyznania W. K. zasiłku celowego i specjalnego zasiłku celowego bezzwrotnego na [...]. Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem W. K. wniósł odwołanie. Po jego rozpatrzeniu organ odwoławczy uznał, że nie może ono zostać uwzględnione. W uzasadnieniu swojego stanowiska organ II instancji wyjaśnił, że obecnie obowiązujący stan prawny w zakresie spraw objętych decyzją organu I instancji został ukształtowany ustawą z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (j.t. z 2009 r. Dz. U. Nr 175, poz. 1362, ze zm.). Powołując się na treść art. art. 2 ust. 1, art. 3, art. 39 i art. 41 tej ustawy wyjaśnił, że rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy. Następnie odnosząc przytoczone przepisy do przedmiotowej sprawy Kolegium zauważyło, że z akt sprawy, w tym z treści wywiadu środowiskowego wynika, że W. K. prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe i uzyskuje dochód w wysokości [...] zł. Zatem dochód wnioskodawcy przekracza kryterium dochodowe wynoszące 477 zł. Brak jest zatem podstaw do przyznania zasiłku celowego, o którym mowa w art. 39 ustawy o pomocy społecznej. Brak jest również podstaw do przyznania zasiłku celowego zwrotnego, ponieważ cele wnioskowane przez W. K. nie mieszczą się w katalogu zawartym w powołanych przepisach ustawy o pomocy społecznej a nadto ich kwoty wykraczają poza możliwości Ośrodka. Ponadto organ nie znalazł podstaw do zastosowania art. 41 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, stosownie do którego w szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie albo rodzinie o dochodach przekraczających kryterium dochodowe może być przyznany specjalny zasiłek celowy w wysokości nieprzekraczającej odpowiednio kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej lub rodziny, który nie podlega zwrotowi. Organ wyjaśnił, że ze sformułowania tego przepisu wynika, że decyzja o przyznaniu pomocy społecznej w formie specjalnego zasiłku celowego mieści się w sferze uznania administracyjnego. Wobec czego organ administracji biorąc pod uwagę sytuację materialną i osobistą wnioskodawcy, jak również aktualne możliwości finansowe Ośrodka Pomocy Społecznej, decyduje o przyznaniu lub odmowie przyznania zasiłku celowego. Organ wskazał również, że Ośrodek udziela pomocy w pierwszej kolejności osobom i rodzinom, które nie posiadają własnego dochodu bądź ich dochód jest niższy od kryterium ustawowego. W przypadku W. K. wnioskowana pomoc jest pomocą fakultatywną nawet przy spełnieniu wszystkich przesłanek ustawowych. Pomoc społeczna nie przysługuje bowiem tym, którzy mają własne środki na utrzymanie. Przy czym Ośrodek odmawiając przyznania pomocy na wnioskowane cele uznał, że nie stanowią one niezbędnej potrzeby, a niniejsza odmowa nie pogorszy sytuacji bytowej wnioskodawcy pozostającego pod stałą opieką Ośrodka, który pokrywa w całości, w formie zasiłków celowych zwrotnych z odstąpieniem od obowiązku zwrotu, koszty zużytej energii elektrycznej, gazu, wody oraz rozmów telefonicznych. Organ odwoławczy podkreślił, że pomoc jest udzielana także na leki, wizyty u lekarza, dojazdy do lekarza, wymianę zamka w drzwiach i inne cele uznane za niezbędne i celowe. Po wyrażeniu zgody skarżący otrzymuje również bezpłatne obiady oraz korzysta z innych usług przyznanych przez Ośrodek (opiekuńczych oraz [...]). Organ wyjaśnił, że odmawia pomocy pieniężnej na: [...], ponieważ decyzją z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] wnioskodawca otrzymał pomoc na [...], [...], ponieważ [...], zwrot za [...], ponieważ Ośrodek przyznał już pomoc na ten cel decyzją z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...].