Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 maja 2011 r., sygn. I SA/Po 182/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Roman Wiatrowski Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2011 r. sprawy ze skargi G. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT-36L) za 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia (...) kwietnia 2009r. Pani G. O. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego P. z prośbą o umorzenie lub rozłożenie na raty podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008r. w kwocie łącznej (...) zł na zasadach pomocy de minimis. W trakcie prowadzonego postępowania przez organ podatkowy I instancji strona wycofała wniosek o ulgę w części dotyczącej rozłożenia podatku na raty.

Naczelnik Urzędu Skarbowego P. decyzją z dnia (...) lipca 2009r. nr (...) odmówił umorzenia zaległego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008r. i umorzył postępowanie w części dotyczącej rozłożenia na raty przedmiotowej zaległości.

Od tej decyzji w części dotyczącej umorzenia zaległego podatku dochodowego strona złożyła odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w P. motywując je trudną sytuacją finansową w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, kryzysem na rynku finansowym, koniecznością zaciągnięcia i spłaty kredytów bankowych. Dyrektor Izby Skarbowej w P. decyzją z dnia (...) października 2009r. nr (...) utrzymał w mocy orzeczenie organu podatkowego pierwszej instancji.

Na decyzję organu odwoławczego strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, który wyrokiem z dnia 25 marca 2010r. sygn. akt I SA/Po 1057/09 uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego P. W ocenie Sądu, organy podatkowe nie rozpatrzyły w sposób wyczerpujący zgromadzonego materiału dowodowego, nie oceniły również w sposób właściwy, czy wnioskodawczyni udowodniła istnienie przesłanek uzasadniających umorzenie zaległości podatkowych. Rozpoznając ponownie sprawę, organy podatkowe miały dokonać oceny sytuacji osobistej oraz majątkowej skarżącej. Sąd podkreślił, iż organy powinny także odnieść się do podniesionych w odwołaniu argumentów dotyczących istnienia w rozpatrywanej sprawie interesu publicznego.