Wyrok WSA w Lublinie z dnia 20 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Lu 96/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca),, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant Stażysta Paulina Zając, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi A. Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2005 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Lu 96/11

UZASADNIENIE

1. Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego z 10 listopada 2010 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2005 r., skierowaną do A. Ł. / podatnik /.

Dyrektor Izby Skarbowej uzasadniał, że podatnik w dniu 23.01.2009 r. złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT-R. W dniu 7.10.2004 r. utracił zwolnienie w podatku VAT. W dniu 23.03.2009 r. złożył zaległe deklaracje VAT-7 za miesiące od października 2004 r. do grudnia 2008 r., opodatkowując świadczone przez siebie usługi stawką podatku 22 %. W deklaracji VAT-7 za luty 2005 r. podatnik zadeklarował podatek należny w wysokości 1.576 zł. W dniu 22.02.2010 r. podatnik złożył korektę deklaracji VAT-7 za luty 2005 r., w której zadeklarował podatek należny w wysokości 0 zł. W uzasadnieniu korekty wyjaśnił, że wykonywał czynności biegłego sądowego na zlecenie sądowych organów procesowych. Te czynności biegłego nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ustalono, że podatnik w rejestrze sprzedaży VAT za luty 2005 r. ujął 11 transakcji, potwierdzonych rachunkami o łącznej wartości netto 7.166,57 zł, podatek VAT 1.576,63 zł. Podatnik nie ujął jednego rachunku na kwotę netto 137,71 zł, podatek VAT 30,29 zł, wystawionego dla Sądu Rejonowego. W tym okresie podatnik świadczył wyłącznie usługi biegłego sądowego na rzecz sądów, prokuratury, policji oraz innych organów. W relacji między biegłym a organem prowadzącym postępowanie, zlecającym biegłemu czynności, nie zachodził stosunek prawny zbliżony do stosunku między pracownikiem a pracodawcą ani co do wynagrodzenia, ani co do odpowiedzialności wobec osób trzecich za wynik działania biegłego sądowego.