Wyrok WSA w Lublinie z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. II SA/Lu 95/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca), Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Sekretarz sądowy Beata Skubis-Kawczyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego I. oddala skargę; II. przyznaje [...] A. S. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 55,20 (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) należnego podatku od towarów i usług

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej , działając z upoważnienia Wójta Gminy , odmówił przyznania T. W. pomocy w formie zasiłku okresowego z przeznaczeniem na zakup lekarstw i środków higieny.

Uzasadniając to rozstrzygnięcie organ wskazał, że dochód wnioskodawczyni przekracza obowiązujące kryterium dochodowe wynoszące 477 zł miesięcznie. Z tego względu podstawą prawną orzekania w sprawie był art. 41 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej stanowiący, iż w szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie albo rodzinie o dochodach przekraczających kryterium dochodowe może być przyznany zasiłek okresowy, zasiłek celowy lub pomoc rzeczowa, pod warunkiem zwrotu części lub całości kwoty zasiłku lub wydatków na pomoc rzeczową. W ocenie organu w sprawie nie zachodzi jednak szczególny przypadek uprawniający do przyznania zasiłku okresowego. Jego zdaniem sam stan chorobowy wnioskodawczyni o zmiennym stopniu nie daje ku temu podstaw. Ocena przesłanek stosowania tego przepisu musi być dokonywana bowiem przy uwzględnieniu szczególnego charakteru tego świadczenia, które może być przyznane w sytuacjach zupełnie wyjątkowych i powinno być przeznaczone na zaspokojenie podstawowych potrzeb bytowych osób korzystających z pomocy, a nie na podnoszenie standardów ich codziennego funkcjonowania. Organ stwierdził, iż T. W. objęta jest pomocą od wielu lat. W 2010 r. korzystała z zasiłku celowego na zakup żywności w łącznej kwocie 1200 zł, zasiłku celowego specjalnego na zakup opału w wysokości 700 zł, oraz z usług opiekuńczych na łączną kwotę 1656 zł. Podniósł także, iż wnioskodawczyni dysponuje własnym dochodem w wysokości 616,69 zł miesięcznie z tytułu emerytury, która to kwota obciążona jest potrąceniami komorniczymi i do wypłaty pozostaje kwota 440,15 zł. Zgodnie jednak z art. 8 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej od dochodu osoby nie odlicza się spłaty zaciągniętych kredytów.