Wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Kr 272/11

Sygn. akt I SA/Kr 272/11 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 7 kwietnia 2011r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Paweł Dąbek (spr.), Sędziowie: WSA Piotr Głowacki, WSA Maria Zawadzka, Protokolant: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2011r., sprawy ze skarg "O" S.A. w K., na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 18 listopada 2010r. Nr [...], Nr [...],, Nr [...],, w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004, 2005 i 2006 rok., I. uchyla zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu I instancji, II. określa, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane do chwili uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 8.502zł ( osiem tysięcy pięćset dwa złote

Uzasadnienie

Decyzjami z dnia 18 listopada 2010 r. nr: [...], [...], [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzje Prezydenta Miasta z dnia 31 maja 2010r., którymi określone zostało zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za lata 2004-2006. W uzasadnieniu swoich decyzji Kolegium wskazało, iż decyzje organu I instancji, jak również wszczęte następnie postępowanie, było następstwem złożenia przez "O" S.A. w K. korekt deklaracji na podatek od nieruchomości oraz wniosku o stwierdzenie nadpłaty za te lata. Wniosek dotyczył podatku od nieruchomości uiszczonego od dróg wewnętrznych, zlokalizowanych w obrębie dwóch stacji elektroenergetycznych. Zdaniem Spółki drogi te zostały uznane za budowle i jako takie powinny podlegać wyłączeniu spod opodatkowania. Stanowisko to nie zostało jednak podzielone przez organy podatkowe. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uzasadniając swoje rozstrzygnięcie podało, iż faktycznie na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (w wersji obowiązującej w latach 2004-2006), ustawodawca wyłączył od opodatkowania podatkiem od nieruchomości: pasy drogowe, drogi (zarówno publiczne, jak i niepubliczne - w tym drogi wewnętrzne) oraz obiekty związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu. Samo pojęcie droga, czy też pas drogowy należy rozumieć zgodnie z definicją zawartą w ustawie o drogach publicznych. Następnie Kolegium podkreśliło, że zgodnie z dominującym poglądem orzecznictwa, dla wykazania, iż konkretny grunt jest pasem drogowym, konieczne jest odwołanie się do zapisów ewidencji gruntów i budynków, stosownie do wymogu wynikającego z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne. Dane zawarte w tej ewidencji mają walor dokumentu urzędowego i dopóki nie zostaną zmienione we właściwym postępowaniu, wiążą organy podatkowe. Dopóki zatem podatnik nie wystąpi do właściwego organu o zmianę zapisów w ewidencji i dopóki to nie nastąpi, dopóty nie można skutecznie zarzucić organom podatkowym błędnych ustaleń co do przedmiotu i podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Dla wykazania zatem, iż konkretny grunt jest pasem drogowym, konieczne jest ustalenie, że grunt ten został oznaczony w ewidencji gruntów jako droga o symbolu "dr". Tymczasem grunty należące do Spółki nie zostały w ten sposób sklasyfikowane. W konsekwencji nie przysługuje jej zwolnienie od podatku.