Postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 12 kwietnia 2011 r., sygn. IV SA/Gl 155/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik, , , po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Rady A w . na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie opłat za świadczenia udzielane przez przedszkola w kwestii wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie

Rada A w K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] r., nr [...] w sprawie ustalenia opłat za świadczenia udzielane przez przedszkola, dla których organem prowadzącym jest miasto Katowice. W piśmie procesowym z dnia [...] r. skarżąca zawarła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.

Postanowieniem z dnia 17 marca 2011 r. Referendarz sądowy odmówił przyznania skarżącej prawa pomocy. W motywach swojego rozstrzygnięcia podał, że strona nie spełnia wymogu warunkującego przyznanie prawa pomocy bowiem założyciele stowarzyszenia, dla którego jednym z celów statutowych jest prowadzenie postępowań sądowych i sądowoadministracyjnych prowadzonych wobec uczniów, rodziców, nauczycieli, pracowników oświaty winni ustalając wysokość składki członkowskiej uwzględnić konieczność pokrycia kosztów tychże postępowań. Zatem ustalenie przez członków stowarzyszenia zasad finansowania działalności nie może powodować konieczności jej współfinansowania ze środków publicznych. Takie bowiem ukształtowanie zasad działalności stanowiłoby zaprzeczenie zasady, że stowarzyszenie prowadzi działalność na bazie własnego majątku. W niniejszej sprawie natomiast ustalono wysokość składek członkowskich na kwotę [...] zł od każdego członka, a więc ogółem [...] zł, co z kolei uniemożliwia realizowanie celów statutowych pozwalając jedynie na pokrycie kosztów korespondencji. Przyznanie stowarzyszeniu zwykłemu prawa pomocy byłoby uzasadnione jedynie w sytuacji, gdyby jego założyciele określili źródła finansowania w wysokości zapewniającej pokrycie kosztów realizacji jego działalności, jednakże środki finansowe z tych źródeł nie zostałyby pozyskane z uwagi na okoliczności od nich niezależne.