Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 6 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Bd 116/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Sędziowie: Sędzia WSA Teresa Liwacz (spr.) Sędzia WSA Mirella Łent Protokolant: Asystent sędziego Daniel Łuczon po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 06 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2010 r. oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Bd 116/11

UZASADNIENIE

1. Zaskarżoną decyzją z dnia [...] 2011r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza B. z dnia [...] 2010r. nr [...] w sprawie ustalenia wysokość zobowiązania podatkowego w podatku pod nieruchomości na 2010r. w kwocie [...].

W uzasadnieniu organ wskazał, iż w dniu [...] 2010r. podatnik złożył korektę informacji w sprawie podatku od nieruchomości za 2010r. dotyczącą zmian w przedmiocie opodatkowania - budynków i budowli. Zwiększył w stosunku do 2008r. wartość budowli o kwotę [...] zł oraz powierzchnię budynków o 120 m kw. W wyniku przeprowadzonych czynności sprawdzających ujawniono, iż zgłoszona przez podatnika do opodatkowania nowa inwestycja to w rzeczywistości jeden obiekt budowlany — budynek hali produkcyjnej z pomieszczeniami socjalno - biurowo -magazynowymi.

Po przeanalizowaniu projektu technicznego organ uznał, że przedmiotowa inwestycja jest obiektem budowlanym stanowiącym jedną całość funkcjonalną. Podkreślono, że ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie przewiduje możliwości różnego opodatkowania niestanowiących odrębnych nieruchomości części konstrukcyjnych obiektu budowlanego. Natomiast zgłoszony przez podatnika do opodatkowania obiekt został niesłusznie podzielony na dwie części konstrukcyjne. Organ wskazał, iż powyższe stanowisko potwierdza również sporządzona przez rzeczoznawcę budowlanego na zlecenie organu ekspertyza budowlana.

2. W odwołaniu od powyższej decyzji strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i ustalenie zobowiązania podatkowego zgodnie ze złożoną deklaracją, ewentualnie przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Zarzuty dotyczyły naruszenia przez organ podatkowy przy wydaniu decyzji przepisów prawa materialnego jak i przepisów o postępowania podatkowego tj.: art. 2, art. 3 i art. 4 ustawy i podatkach i opłatach lokalnych poprzez błędną ich wykładnię i niewłaściwe zastosowanie mające wpływ na wynik sprawy, oraz art. 180, art. 181 oraz art. 194 par 2 i 3, art. 187 par. 1 i art. 191 ustawy Ordynacja podatkowa w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy.