Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 marca 2011 r., sygn. VIII SA/Wa 1111/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kobylski, Sędziowie Sędzia WSA Artur Kot, Sędzia WSA Sławomir Fularski /sprawozdawca/, Protokolant Referent stażysta Małgorzata Domagalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 marca 2011 r. sprawy ze skargi W. L. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną alarmową oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją znak [...] z dnia [...] sierpnia 2010 r. [...] Komendant Wojewódzki Policji z siedzibą w R. (organ pierwszej instancji) działając na podstawie art. 10 ust. 1 i 3 pkt 1 i art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm., dalej zwana ustawą o broni) oraz art. 104 i 268a § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej jako Kpa), odmówił W. L. wydania pozwolenia na broń palną alarmową w postaci pistoletu centralnego zapłonu o kalibrze 9 mm do ochrony osobistej.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy organ podał, iż wniosek o wydanie przedmiotowego pozwolenia W. L. złożył w dniu [...] czerwca 2010 r. W treści podania wskazał, że w 2008 r. ubiegał się o wydanie pozwolenia na broń palną bojową do ochrony osobistej i otrzymał decyzję odmowną. Jednocześnie zaznaczył, że wszystkie okoliczności zawarte w poprzednim wniosku potwierdzające potrzebę posiadania broni palnej i ogólne poczucie zagrożenia są nadal aktualne. We wniosku tym podał, że celem posiadania przez niego broni palnej jest realizacja wolności, praw człowieka i obywatela zagwarantowanych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz ratyfikowanych przez Polskę przepisach prawa międzynarodowego, w szczególności prawa do życia i bezpieczeństwa osobistego. Powodem wystąpienia z wnioskiem o wydanie pozwolenia broń stanowi przekonanie, że stosowana przez państwo polskie reglamentacja prawa do noszenia broni jest niesprawiedliwa z powodu ograniczenia i uniemożliwienia ochrony wartości, które są sensem i celem ludzkiego istnienia. Do wartości tych należy zaliczyć życie ludzkie (własne i najbliższych), godność osobistą, cześć i honor, dobra materialne służące trwaniu w dobrobycie oraz rozwojowi człowieka i jego rodziny. Obrona tych wartości jest obowiązkiem każdej jednostki ludzkiej oraz jej niezaprzeczalnym prawem.