Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 3 marca 2011 r., sygn. I SA/Go 1258/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Skowrońska-Pastuszko(spr.) Sędziowie Sędzia WSA Stefan Kowalczyk Sędzia WSA Joanna Wierchowicz Protokolant Sekretarz sądowy Danuta Chorabik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2011 r. sprawy ze skargi TF S.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji ostatecznej w sprawie podatku od nieruchomości za 2003 r. oddala skargę

Uzasadnienie

TF S.A., zwane skarżąca, wniosła skargę na decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2010 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] czerwca 2010 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej z dnia [...] maja 2005 r. określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2003 rok.

Z akt sprawy wynika, że :

Prezydent Miasta decyzją z dnia [...] maja 2005 r. określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2003. Decyzję wydano zgodnie z danymi zawartymi w złożonej w dniu 15 stycznia 2003 r. deklaracji co do podatku od nieruchomości na rok 2003.

Od powyższej decyzji skarżąca nie wniosła odwołania i decyzja stała się ostateczna.

Skarżąca złożyła natomiast w dniu 15 czerwca 2007 r. wniosek "o wznowienie postępowania w sprawach dotyczących podatku od nieruchomości za lata 2003, 2004, 2005, 2006" argumentując, że ustalenia, na podstawie których określono podatek nie były zgodne ze stanem faktycznym.

Organ podatkowy pierwszej instancji, po wznowieniu postanowieniem nr [...] z dnia [...] lipca 2007 r. postępowania podatkowego zakończonego decyzjami ostatecznymi określającymi podatnikowi wysokość zobowiązania podatkowego za lata 2003, 2004, 2005, wydał w dniu [...] sierpnia 2007 r. decyzję nr [...] odmawiającą uchylenia w całości lub w części decyzji nr [...], bowiem nie zaistniały przesłanki, o których mowa w art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej.