Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 16 marca 2011 r., sygn. II SA/Bk 434/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, sędzia WSA Małgorzata Roleder, Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 02 marca 2011 r. sprawy ze skargi L. P. na decyzję P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie nakazania dokonania rozbiórki wykonanych urządzeń wodnych oddala skargę.
Uzasadnienie
Skarga została wywiedziona na tle następujących okoliczności.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w M., na wniosek S. D., wszczął postępowanie administracyjne w sprawie samowolnego wykonania urządzeń wodnych dwóch zapór żelbetonowych na rowach melioracyjnych zlokalizowanych na granicy działek nr [...],[...] i [...]w obrębie wsi B. W trakcie postępowania oraz przeprowadzonych w dniu 7 września 2007r. - oględzin organ ustalił, że na granicy w/w działek istnieją rowy melioracyjne, na których w 2002 roku wykonano dwie zastawki betonowe, służące po podnoszenia wysokości wody. Zastawki zostały wykonane jako przepusty betonowe niezbrojone.
Z zeznań L. P. właściciela działki nr [...] wynikało, że sporny rów melioracyjny znajduje się wyłącznie na jego działce i wykonany był na jego koszt, natomiast S. D. pomagał przy jego budowie. Inwestor przyznał jednocześnie, że na wykonane roboty nie posiadał pozwolenia wodno - prawnego. Na podstawie oświadczenia S. D. właściciela działki nr [...] ustalono natomiast, że sporne zastawki zostały wykonane samowolnie przez pana P. w latach 2005-2006, a on nie uczestniczył przy ich budowie. Stwierdził jednocześnie, że gdy zastawki są zamknięte, woda zalewa należące do niego łąki.