Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 lutego 2011 r., sygn. VIII SA/Wa 966/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Sędziowie Sędzia WSA Artur Kot, Sędzia WSA Cezary Kosterna /sprawozdawca/, Protokolant Referent stażysta Justyna Kapusta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2011 r. sprawy ze skargi P.H.U. [...] Spółka jawna [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie określania zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za wrzesień 2003 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

1.1. Zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2008r. r. Dyrektor Izby Celnej

w W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w R.

z dnia [...] lutego 2008 r., którą określono spółce [...] Sp. J. [...] - Skarżącej w niniejszej sprawie, zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za wrzesień 2003 r. w wysokości [...] zł.

Organy podatkowe ustaliły, że spółka w 2003 r. prowadziła na stacjach paliw sprzedaż gazu propan-butan do tankowania pojazdów samochodowych oraz dokonywała sprzedaży oleju opałowego osobom fizycznym oraz osobom prawnym

w siedzibie spółki, w swoich punktach sprzedaży oraz dostarczała olej do nabywców cysternami samochodowymi. Stwierdzono sprzedaż oleju opałowego z naruszeniem § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. nr 27 poz. 269 ze zmianami; powoływanego dalej jako "rozporządzenie z dnia 22 marca 2002 r.").

1.2. Decyzje podatkowe w tej sprawie wydane w 2005 r. w obu instancjach zostały uchylone w wyniku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie

z 18 maja 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 740/06. Sąd wskazał w tym wyroku

na uchybienia procesowe w zebraniu i ocenie materiału dowodowego, oraz

na naruszenie przepisów prawa materialnego przez niezasadne przypisanie sprzedawcom oleju opałowego zwolnionego z podatku akcyzowego z uwagi

na przeznaczenie do celów grzewczych, odpowiedzialności za nieprawdziwość oświadczeń w sytuacji, gdy oświadczenia pod względem formalnym są kompletne. Według Sądu, w przypadkach, gdy uzyskane oświadczenia zawierają wszystkie wymagane elementy wskazane w § 6 ust. 2 rozporządzenia w sprawie podatku akcyzowego, brak jest wystarczających podstaw prawnych do zastosowania