Wyrok WSA w Łodzi z dnia 8 lutego 2011 r., sygn. II SA/Łd 1393/10

Dnia 8 lutego 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Sędziowie Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Protokolant asystent sędziego Agnieszka Gortych-Ratajczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2011 roku sprawy ze skargi L. D.-D. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej o odmowie przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] Nr [...]; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokat D. B.-G. prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ł. przy placu [...] kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych obejmującą podatek od towarów i usług według obowiązującej stawki przewidzianej dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu

Uzasadnienie

L. D.-D. złożyła wniosek w przedmiocie przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego przewidzianego w ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich /Dz. U. z 1996 r. Nr 87 poz. 395z późn. zm./. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...]r. Nr [...] orzekł o odmowie przyznania przedmiotowego świadczenia.

W dniu 12 lipca 2010 r. wpłynął do Urzędu wniosek w którym strona ponowiła sprawę doznanych represji w okresie II wojny światowej. L. D.-D. nie powołała się na ustawowe podstawy do wznowienia postępowania ani też na podstawy do wszczęcia postępowania w celu stwierdzenia nieważności decyzji.