Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 3 lutego 2011 r., sygn. IV SA/Gl 474/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant st. sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2011 r. sprawy ze skargi J.R. na orzeczenie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Doktorantów Uniwersytetu [...] w K. z dnia [...] w przedmiocie spraw studentów oddala skargę

Uzasadnienie

Komisja Dyscyplinarna dla Studentów Uniwersytetu [...] w K., w dniu [...] r., po przeprowadzeniu rozprawy uznała J. R. za winnego popełnienia czynu niegodnego doktoranta, polegającego na usiłowaniu zmuszenia promotora pracy doktorskiej do określonego zachowania oraz sformułowaniu pod jego adresem wypowiedzi mogących stanowić groźby, w związku z tym wymierzyła mu karę dyscyplinarną wydalenia z uczelni. Materialnoprawną podstawę orzeczenia stanowił art. 212 pkt 5 w związku z art. 226 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.). W toku postępowania ustalono następujący stan faktyczny sprawy. J. R. był słuchaczem Studiów Doktoranckich przy Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu [...] w K., a od początku studiów jego opiekunem naukowym była [...]. W dniu [...] r. promotor przedstawiła obwinionemu warunki, które winien on spełnić, aby doszło do otwarcia przewodu doktorskiego oraz poinformowała, że w kolejnym roku powinien wygłosić referat, a także przedstawić konspekt pracy doktorskiej. Tego samego dnia, około godziny [...] promotor po włączeniu telefonu zobaczyła SMS-y przesłane od obwinionego, który zażądał, aby otworzyła jego przewód doktorski w miesiącu [...] r., jak też sformułował pretensje dotyczące publikacji jego artykułów. Obwiniony w dniu [...] r. wysłał jeszcze, co najmniej dwa SMS-y, których treść ocenić należy krytycznie, jako niegodne cech doktoranta uczelni. Tego rodzaju zachowania powtórzyły się również w kolejnych dniach tj. [...] i [...] r. Wysłane SMS-y były nieuprzejme i usiłowały wymusić od promotora spełnienie żądań obwinionego. W szczególności odnotowano SMS-y, w których obwiniony grozi swojemu promotorowi, iż w przypadku, gdy nie zachowa się on w oczekiwany sposób, to "zajmą się nim Dziekan i Rektor, Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Prokuratura i telewizja wraz z radiem i prasą" (cytat). Dodatkowo, w tym samym SMS-ie sugerowano promotorowi, że uzależnia wszczęcie przewodu doktorskiego od łapówki. W kolejnej wiadomości obwiniony informował promotora, że "jej kariera jest już skończona" i "trzeba dać kolosalne odszkodowanie". Obwiniony wyznaczył również czas na "podjęcie dobrej decyzji" przed swoim spotkaniem z Kierownikiem Studiów Doktoranckich przy Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu [...] (WNS U[...]). [...] o zachowaniu obwinionego zawiadomiła swoich przełożonych, jednocześnie rezygnując z dalszej opieki naukowej nad tym doktorantem. W późniejszym czasie zawiadomiła także organy ścigania. Obwiniony został zawieszony w prawach doktoranta, jednakże umożliwiono mu zdawanie poszczególnych egzaminów w kolejnych semestrach. Powyższy stan faktyczny został ustalony przez organ administracji w oparciu o dowody z przesłuchania [...], oraz częściowo obwinionego, a także z dokumentów, zwłaszcza z informacji uzyskanej z Sądu Rejonowego K. - [...] w K. oraz wyroku z dnia [...] r. tegoż Sądu [...] o sygn. akt [...], który uznał J.R. za winnego występku określonego w art. [...] Kodeksu karnego i wymierzył mu za to karę grzywny w wysokości [...] stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę [...] zł. oraz protokołu oględzin telefonu komórkowego promotora, jak też pisma Kierownika Studiów Doktoranckich WNS U[...] z dnia [...] r.