Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 stycznia 2011 r., sygn. IV SA/Po 886/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Dybowski Sędziowie WSA Karol Pawlicki WSA Donata Starosta /spr./ Protokolant st.sekr.sąd. Agata Tyll-Szeligowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi G. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] lipca [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] maja 2010 r. (nr [...]) Zastępca Kierownika Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej (zwanego dalej MGOPS) w T., działając na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm., zwanej dalej kpa) art. 37 ust. 1 pkt. 1, ust. 2 pkt.1, art. 106 ust. 3, art. 106 ust. 4 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. 2009 r. nr 175 poz.1362 ze zm., zwanej dalej ustawą o pomocy społecznej) oraz Zarządzenia Burmistrza Miasta T. nr [...] z dnia [...] czerwca 2005 r. w sprawie upoważnienia do wydawania decyzji przez Zastępcę Kierownika Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w T. odmówił G. R. prawa do zasiłku stałego za okres od dnia 17 maja 2008 r. do 31 października 2008 r. (k. 51-52 akt administracyjnych).

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że zgodnie z art. 106 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej, świadczenia pieniężne z pomocy społecznej przyznaje się i wypłaca za okres miesiąca kalendarzowego, począwszy od miesiąca, w którym został złożony wniosek wraz z wymaganą dokumentacją. W przypadku, gdy uprawnienie do świadczenia nie obejmuje pełnego miesiąca, świadczenie przyznaje się za niepełny miesiąc, a kwotę świadczenia ustala się, dzieląc pełne kwoty przez liczbę dni kalendarzowych tego miesiąca i mnożąc przez liczbę dni objętych świadczeniem.