Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 stycznia 2011 r., sygn. I SA/Po 400/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Małecki Sędziowie NSA Maria Skwierzyńska (spr.) NSA Włodzimierz Zygmont Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi M. i W. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 rok oddala skargę /-/ W. Zygmont /-/ J. Małecki /-/ M. Skwierzyńska

Uzasadnienie

Małżonkowie M. i M. J. złożyli wspólne zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu lub poniesionej straty, PIT-36, za rok podatkowy 2002, w którym wykazali należny podatek dochodowy w wysokości [...] zł. Ze wskazanego zeznania wynika, że W. J. uzyskiwał przychody ze stosunku pracy oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej pod firmą "M." Natomiast M. J. wykazała przychody ze stosunku pracy.

W wyniku kontroli przeprowadzonej w stosunku do W. J. ustalono, iż w 2002 r. posiadał on zarejestrowaną działalność gospodarczą, po pierwsze, pod w.w. firmą: "M.", w ramach której przedmiotem działalności było wędliniarstwo, masarstwo, handel detaliczny artykułami spożywczymi; po drugie - pod firmą: "G.". Według oświadczenia podatnika, nie prowadził on w 2002 r. działalności gospodarczej w zakresie masarni i gorzelni.

Z ustaleń kontroli wynika, że W. J. prowadził tylko wynajem pomieszczeń dla "C." oraz "Z." Ustalono ponadto, iż podatnik wystawiał oraz otrzymywał faktury sprzedaży i zakupu po firmą: "W. J." oraz "G.". Na podstawie przedłożonych faktur ustalono, że przychody ze sprzedaży wyniosły w badanym okresie: [...] zł., natomiast koszty uzyskania przychodu: [...] zł. W oparciu o przedłożoną dokumentację stwierdzono, że przychód pochodził z wynajmu pomieszczeń i samochodu marki M. oraz refakturowania kosztów energii, wody, ścieków i telefonu, a koszty obejmowały wydatki refakturowane na najemcę.

Z deklaracji VAT-7 złożonych za miesiące: styczeń i grudzień 2002 r. wynikało, że wartość sprzedaży wyniosła za te okresy łącznie [...] zł., a wartość zakupów [...] zł. Natomiast w złożonym zeznaniu PIT-36 za okres objęty kontrolą podatnik wykazał wysokość przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w kwocie [...] zł., a koszty jego uzyskania w wysokości [...] zł. W związku z rozbieżnościami występującymi pomiędzy złożonym zeznaniem PIT-36 a przedłożonymi fakturami oraz deklaracjami VAT-7, organ pierwszej instancji zwrócił się do podatnika o wyjaśnienie tych różnic. W odpowiedzi na to wezwanie strona poinformowała, że nie dysponuje pełną dokumentacją finansową i w związku z powyższym nie potrafi wyjaśnić występujących rozbieżności. Wobec dysponowania dowodami wskazującymi na różne wielkości sprzedaży, których W. J. nie wyjaśnił, organ kontroli skarbowej uznał za wiarygodną wielkość sprzedaży wykazaną w deklaracjach VAT-7 złożonych za okres od stycznia do grudnia 2002 r. Natomiast w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, mając na uwadze przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), organ pierwszej instancji przyjął wydatki na podstawie przedłożonych przez podatnika faktur zakupu. Jednocześnie Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Poznaniu, powołując się na przepis art. 23 § 2 Ordynacji podatkowej odstąpił od szacowania podstawy opodatkowania, bowiem w jego ocenie dane uzyskane w trakcie prowadzonego postępowania pozwoliły na jej określenie.