Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 12 stycznia 2011 r., sygn. II SA/Go 854/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Niedzielski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Joanna Wierchowicz Sędzia WSA Alina Rzepecka Protokolant st. sekr. sąd. Monika Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi A.A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] września 2010r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej , działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 188 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323 ze zm.), po rozpoznaniu wniosku skarżącej A.A. z dnia [...] lipca 2010r. o ponowne rozpatrzenie sprawy i zmianę decyzji Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] czerwca 2010r. nr [...] odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] maja 2002r. nr [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie sprawy.

Decyzją z dnia [...] maja 2002 r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej wyznaczył skarżącej miejsce pełnienia służby w Izbie Celnej w wieloosobowym stanowisku ds. audytu oraz przeniósł na stanowisko służbowe inspektora celnego na podstawie art. 33 ust.1 ustawy z dnia 20 marca 2002 r. o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych ustaw ( Dz. U. nr 41, poz.365) oraz art. 21 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2004 r. nr 156, poz. 1641 ze zm.)

Wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2006 r. pełnomocnik skarżącej zwrócił się o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa, o którym mowa w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.

Zdaniem wnioskodawcy przepis art. 33 ust.1 ustawy o przekształceniach w administracji celnej... jest przepisem szczególnym (wyjątkowym) mającym pierwszeństwo w danym szczególnym stanie faktycznym, wypełniającym jego dyspozycję, przed ogólnymi przepisami ustawy o Służbie Celnej. Powołanie przez Dyrektora Izby Celnej w podstawie rozpatrywanej decyzji przepisu ogólnego tj. art. 21 ust.1 i 2 ustawy o Służbie Celnej stanowi rażące naruszenie prawa - przez błędne zastosowanie przepisu, który w danej sprawie nie miał zastosowania. Ponadto zarzucił naruszenie art. 33 ust. 1 ustawy o przekształceniach w administracji celnej w tej części, w której zmiana dotychczasowych warunków stosunku służbowego (a więc i uposażenia) jest możliwa tylko wówczas, gdy nie ma wolnego stanowiska odpowiadającego dotychczas zajmowanemu. Według skarżącej organ dokonał niedozwolonej rozszerzającej wykładni przepisu o charakterze przepisu wyjątkowego - art. 33 ust. 1 przez zastosowanie jego dyspozycji do stanu faktycznego tym przepisem nie objętym. Pomimo wadliwego uzasadnienia decyzji wiadomo bowiem, że pretekstem zmiany stanowiska służbowego skarżącej i obniżenia uposażenia stał się brak wykształcenia wyższego. Niezależnie od powyższego podkreślił, że przepisy rozporządzeń Ministra Finansów określających wymagania w zakresie wykształcenia funkcjonariuszy celnych maja charakter dyspozytywny w stanach faktycznych objętych dyspozycją § 11 rozporządzenia Ministra Finansów z 30 marca 2000 r. w sprawie stanowisk służbowych funkcjonariuszy celnych oraz szczegółowego trybu nadawania im stopni ( Dz. U. nr 25 poz., 301 ze zm.). Strona wskazała, że w dacie mianowania jej do służby na stanowisko naczelnika działu nie legitymowała się wykształceniem wyższym, mimo że odnośne przepisy w/w rozporządzeń były dokładnie takie same zarówno wówczas, jak i w dniu wydania decyzji z [...] z dnia [...] maja 2002 r.