Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 stycznia 2011 r., sygn. II SA/Gl 1051/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Kiermaszek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędzia WSA Włodzimierz Kubik, Protokolant referent - stażysta Marta Zasoń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi "A" S.A z siedzibą w C. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia zażalenia w sprawie opłaty za korzystanie ze środowiska oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Marszałek Województwa [...], w oparciu o przepisy art. 62 § 1 i § 4 w związku z art. 55 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 281 ust. 1 i art. 285 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska ( Dz. U. Nr 62, poz. 627 ze zm.), ustalił sposób zarachowania uiszczonej po terminie wpłaty z tytułu należności za korzystanie ze środowiska przez "A" S.A. w C. Odpis tego postanowienia wraz z pouczeniem o sposobie i terminie złożenia zażalenia został skutecznie doręczony adresatowi w dniu 23 marca 2010 r.

Pismem z dnia 26 marca 2010 r. "A" S.A. w C. wystąpił z zażaleniem na przedmiotowe postanowienie.

Postanowieniem z dnia [...] r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., na podstawie art. 134 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej zwanej Kpa, stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia powyższego zażalenia.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Kolegium, powołując się na wyniki rozprawy administracyjnej, wskazało, że przedmiotowe zażalenie razem z inną korespondencją zostało w dniu 30 marca 2010 r. złożone przez pracownika pełnomocnika strony skarżącej ( pracownika Kancelarii) w Dziale Masowych Nadawców w Urzędzie Pocztowym Poczty Polskiej "[...]". Pracownik ten nie był jednak obecny przy odbiorze korespondencji przez pracownika poczty ani przy jej ważeniu, zgodnie z ogólnie przejętą praktyką w tym zakresie. Tymczasem powyższy list z uwagi na swoją wagę przekraczającą 2000 g, został zakwalifikowany jako paczka i nie mógł zostać nadany jako przesyłka polecona. Przesyłka ta została wobec tego komisyjnie wykreślona z książki nadawczej i pozostawiona na dzień następny do dyspozycji nadawcy. W dniu 31 marca 2010 r. pracownik Kancelarii odebrał w Urzędzie Pocztowym list polecony zawierający omawiane zażalenie i jeszcze tego samego dnia nadał je za pomocą kuriera Poczty Polskiej. Kolegium stwierdziło, że nie został zachowany przez stronę ustawowy termin do wniesienia tego zażalenia, albowiem postanowienie organu pierwszej instancji zostało doręczone Spółce w dniu 23 marca 2010 r., zatem ustawowy termin upłynął z dniem 30 marca 2010 r. Tymczasem pismo zawierające zażalenie z dnia 26 marca 2010 r. zostało nadane za pośrednictwem kuriera Poczty Polskiej - Pocztexu w dniu 31 marca 2010 r., co potwierdza dowód jego nadania. Kolegium zwróciło także uwagę, że wraz ze złożonym zażaleniem nie wniesiono wniosku o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności.