Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 grudnia 2010 r., sygn. II SA/Wa 1367/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.) Sędzia WSA Ewa Grochowska - Jung Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant ref. staż. Eliza Kusy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi T. S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w [...] z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie nakazu inspektora pracy - oddala skargę

Uzasadnienie

Okręgowy Inspektor Pracy w [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. i art. 19 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. Nr 89, poz. 589 ze zm. - dalej ustawa o PIP), utrzymał w mocy nakaz inspektora pracy z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w sprawie podporządkowania w T. S.A. służby bhp bezpośrednio pracodawcy.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Okręgowy Inspektor Pracy w [...] podniósł, iż inspektor pracy Okręgowego Inspektoraty Pracy w [...] po kontroli przeprowadzonej w T. S.A. z siedzibą w [...] wydał w dniu [...] kwietnia 2010 r. decyzję nakazującą podporządkowanie w T. S.A. służby bhp bezpośrednio pracodawcy. Wskazana decyzja podlegała, na mocy art.11 pkt 1 ustawy o PIP wykonaniu do dnia 31 lipca 2010 r.

T. S.A. wniosła od powyższego nakazu odwołanie domagając się jego uchylenia w całości. W odwołaniu podniesiono, iż inspektor pracy naruszył przepisy art. 11 pkt 1 ustawy o PIP, art. 23711 § 1 i 5 kodeksu pracy oraz § 1 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy poprzez ich błędną wykładnię, która doprowadziła do wydania kwestionowanego nakazu. Strona zarzuciła organowi I instancji naruszenie naczelnych zasad k.p.a. oraz przekroczenia zasady swobodnej oceny dowodów poprzez niewłaściwe przyjęcie, iż organizacja służby bhp w T. S.A. jest wadliwa, a tym samym stwierdzenie, że niezbędna jest jej organizacja w sposób wskazany w nakazie. Zdaniem strony, intencją ustawodawcy podczas tworzenia przepisów dotyczących bhp nie było ingerowanie w wewnętrzną strukturę organizacyjną pracodawcy i narzucenie mu określonego układu organizacyjnego, natomiast treść przedmiotowego nakazu ma taki charakter. Według spółki wskazany w nakazie przepis § 1 ust. 5 ww. rozporządzenia nie ma charakteru normy nakazującej. W pojęciu wskazanego przepisu organizacyjne podporządkowanie struktur bhp nie jest wyznacznikiem prawidłowego realizowania przez T. S.A. ciążących na nim obowiązków w zakresie bhp, a przepisy dotyczące organizacji bhp zawarte zarówno w k.p. jak i aktach wykonawczych (w rozporządzeniach) nie są przepisami z zakresu bhp. Ponadto pracodawca podniósł, iż w T. S.A. została powołana służba bhp, która wykonuje nałożone na nią zadania, a jej usytuowanie w strukturze organizacyjnej nie ma wpływu na prawidłowość realizowania przez nią obowiązków. Ponadto strona wskazała, że służba bhp jest podporządkowana pracodawcy, ponieważ pracodawcą zgodnie z art.3 k.p. jest T. S.A.