Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 listopada 2010 r., sygn. I SA/Wr 540/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, Sędziowie Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Sędzia WSA Dagmara Dominik (sprawozdawca), Protokolant Barbara Głowaczewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 listopada 2010 r. przy udziale - sprawy ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiące: luty, lipiec do listopada 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2009r. Nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. OZ w J. określił zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za luty 2006r. w wysokości 36.000 zł; za lipiec 2006r. w wysokości 204.000 zł; za sierpień 2006r. w wysokości 60.000 zł; za wrzesień 2006r. w wysokości 32.000 zł; za październik 2006r. w wysokości 30 zł; za listopad 2006r. w wysokości 30.000 zł. W toku postępowania kontrolnego ustalono, że strona skarżąca dokonywała w lutym i lipcu 2006r. zakupu oleju napędowego od firmy A R. R. w ilości 90.000 litrów o wartości netto 267.120 zł, VAT 58.766, 40 zł, wartość brutto 325.886,40 zł. Ponadto strona skarżąca w swojej działalności gospodarczej sprzedawała również olej opałowy między innymi do firmy "B" sp. z o.o. C. Z. M., która to firma zakupiła olej opałowy w ilości 106.000 litrów na łączną wartość netto 230.126,39 zł; VAT 50.627,81 zł, w wartość brutto 280.754,20 zł. Do każdej z faktur sprzedaży oleju opałowego w dokumentacji strony skarżącej znajdowało się oświadczenie o przeznaczeniu zakupionego oleju opałowego. Z oświadczenia wynika, że kupowany przez firmę B CZM sp. z o.o. lekki olej opałowy C plus przeznaczony jest na cele opałowe, bądź do odsprzedaży na cele opałowe. Oświadczenie podpisano: pieczątka "Pełnomocnik P. H." podpis nieczytelny.

Zdaniem organu podatkowego z zebranego materiału dowodowego w sprawie jednoznacznie wynika, że wystawca faktur na zakup oleju napędowego firma A R. R., z pewnością nie była dostawcą paliwa, dostawcą paliwa był P. M., który podszywał się pod ww. firmę . Firma ta nie składała deklaracji VAT-7, nie uiściła podatku od towarów i usług wykazanego w fakturach sprzedaży. P. M. nie składał deklaracji podatkowych VAT-7, nie wskazał dostawców paliwa, nie podał innych danych, które umożliwiłyby sprawdzenie kontrahentów. Brak zatem możliwości zweryfikowania źródła pochodzenia paliwa, jego ilości, ceny za litr paliwa oraz czy od tych transakcji został wykazany VAT i w jakiej wysokości oraz czy została uiszczona akcyza od oleju napędowego, będącego przedmiotem obrotu. Niemożliwym było zatem sprawdzenie czy na etapie wcześniejszego obrotu paliwem został odprowadzony należny podatek akcyzowy. Wobec braku innych dowodów przyjęto, że od oleju napędowego, nabywanego przez Przedsiębiorstwo Consultingowo-Handlowe D M. B. nie został zadeklarowany i odprowadzony należny podatek akcyzowy, co skutkowało opodatkowaniem strony skarżącej w oparciu o treść art. 1, art.2 pkt 1, art. 4 ust. 3, art. 6 ust. 1, art. 10 ust. 2, art. 11 ust. 2 pkt 1, art. 64, art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2004r. Nr 29, poz. 257 ze zm. zwanej dalej "upa"). Co się tyczy sprzedaży oleju opałowego to zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji przeprowadzone postępowanie podatkowe wykazało, że była to sprzedaż dla fikcyjnego kupującego, co tym samym nie daje podstaw by sądzić, ze został przeznaczony na cele grzewcze. Sprzedaż zaś fikcyjnemu kupującemu nie uprawnia do zastosowania preferencyjnej obniżonej stawki podatku akcyzowego na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3, art. 62 ust. 1 pkt 1 i art. 65 ust. 1a pkt 1 upa, § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm. zwanego dalej "rozporządzeniem MF").