Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 listopada 2010 r., sygn. III SA/Wa 1533/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędzia WSA Katarzyna Golat, Protokolant st. sekr. sąd. Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2010 r. sprawy ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług z tytułu importu 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz A. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 3079 zł (słownie: trzy tysiące siedemdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego [...] w W. decyzją z [...] grudnia 2004 r. określił Skarżącej - A. sp. z o.o. w W. (poprzednia nazwa: Y. sp. z o.o.) zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów.

Wyjaśnił, że organy celne zakwestionowały wartość celną sprowadzonych do Polski towarów (farmaceutyków), wykazaną przez Skarżącą w zgłoszeniu celnym z [...] grudnia 1999 r. Decyzją z [...] kwietnia 2002 r. Urząd Celny w W. uznał zgłoszenie celne za nieprawidłowe w zakresie wartości celnej towaru i wymiaru cła.

Obniżenie wartości celnej spowodowało konieczność ustalenia nowej podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, co też organ pierwszej instancji uczynił powołując się na art. 11 ust. 2 i art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), dalej: "u.p.t.u. z 1993 r.".

W odwołaniu od tej decyzji Skarżąca wniosła o jej uchylenie w całości i umorzenie postępowania w sprawie.

Zarzuciła naruszenie art. 2 i art. 7 Konstytucji oraz art. 120 Ordynacji podatkowej przez bezpodstawne zastosowanie nieobowiązujących w dacie wydania decyzji art. 11 ust. 2 oraz art. 11c ust. 2 i 4 u.p.t.u. z 1993 r. Skarżąca zarzuciła również naruszenie art. 121 § 1, art. 123 § 1 i art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej przez brak wyjaśnienia podstawy prawnej wskazanej w decyzji, tj. art. 2 ust. 2, art. 6 ust. 7, art. 11 ust. 2, art. 11c ust. 2 i ust. 4 oraz art. 18 ust. 1 u.p.t.u. z 1993 r.