Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 listopada 2010 r., sygn. II SA/Wa 1276/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska - Jung (spr.), Sędziowie WSA Anna Mierzejewska, Janusz Walawski, Protokolant Referent stażysta Małgorzata Kukielewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2010 r. sprawy ze skargi R. L. na postanowienie Szefa Służby Celnej z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie mianowania na stopień służbowy 1. uchyla zaskarżone postanowienie 2. zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Szef Służby Celnej postanowieniem z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...], działając na podstawie art. 134 kpa, stwierdził niedopuszczalność odwołania R. L. od aktu mianowania go na stopień służbowy [...], wydanego przez Dyrektora Izby Celnej w P. w dniu [...] listopada 2009 r. nr [...].

W uzasadnieniu organ wskazał następujący stan faktyczny w sprawie. Dyrektor Izby Celnej w P. w dniu [...] listopada 2009 r. aktem nr [...], działając na podstawie art. 223 ust. 1 i 4 i art. 115 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323) mianował R. L. z dniem [...] listopada 2009 r. na stopień [...] w korpusie aspirantów Służby Celnej. R. L. odwołał się od powyższego aktu w dniu [...] grudnia 2009 r., domagając się jego uchylenia i mianowania go na stopień [...] w korpusie oficerów młodszych Służby Celnej.

Pismem z dnia [...] stycznia 2010 r. organ wyjaśnił, iż akt mianowania nie ma charakteru decyzji administracyjnej, a zatem nie przysługuje od niego odwołanie w trybie administracyjnym. W odpowiedzi na powyższe strona zażądała wydania decyzji administracyjnej w przedmiocie wniesionego odwołania.

W związku z powyższym Szef Służby Celnej wydał postanowienie z dnia [...] czerwca 2010 r., w którym stwierdził niedopuszczalność odwołania R. L. od aktu mianowania. W uzasadnieniu organ stwierdził, iż odwołanie funkcjonariusza jest niedopuszczalne z przyczyn przedmiotowych ponieważ brak jest przedmiotu zaskarżenia. Organ podkreślił, iż akt mianowania wydany w niniejszej sprawie ma charakter rozstrzygnięcia z zakresu dyspozycyjności wobec władzy służbowej, co oznacza, iż jest to uprawnienie organu do jednostronnego i władczego rozstrzygnięcia w zakresie jednego z elementów stosunku służbowego, niestanowiącego istotnego elementu mianowania do służby. Od takiego rozstrzygnięcia, co podkreślił organ, funkcjonariuszowi nie przysługuje ani roszczenie do sądu pracy, ani skarga do sądu administracyjnego.