Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2010 r., sygn. IV SA/Po 696/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Radzicka (spr.) Sędziowie WSA Karol Pawlicki WSA Anna Jarosz Protokolant str. sekr. sąd. Agata Tyll-Szeligowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2010 r. sprawy ze skargi M. N. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] w przedmiocie czasowego zajęcia nieruchomości o d d a l a s k a r g ę

Uzasadnienie

Starosta [...] decyzją z dnia [...] września 2009 r., nr [...], udzielił [...] zezwolenia na zajęcie części nieruchomości o powierzchni 314 m2, położonej w miejscowości [...], dla realizacji inwestycji celu publicznego polegającego na budowie odcinka napowietrznej czterotorowej dwunapięciowej linii elektroenergetycznej relacji Plewiska - Kromolice, zgodnie z decyzją Wojewody Wielkopolskiego z dnia 29 stycznia 2009 r., nr WI.III-3-7045-84-EURO/08, o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięć EURO 2012. Organ zobowiązał ponadto powyższe przedsiębiorstwo do przywrócenia wymienionej nieruchomości do stanu poprzedniego niezwłocznie po dokonaniu inwestycji, a jego właściciela do udostępnienia nieruchomości w celu wykonania czynności związanych z konserwacją i usuwaniem awarii linii elektroenergetycznej.

W odwołaniu od powyższej decyzji, złożonym w dniu [...] października 2009 r., M. N. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości. Podniósł, że stosownie do pouczenia zawartego w decyzji Starosty [...] z dnia [...] września 2009 r. skorzystał z możliwości wniesienia odwołania w terminie 14 dni od daty jej doręczenia, nie uchybił zatem terminowi do wniesienia środka odwoławczego. Jednocześnie wskazał, że jako osoba fizyczna nie ma obowiązku znać szczególnych postanowień regulujących realizację finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012, w tym zawierających skrócenie do 7 dni terminu dla złożenia odwołania. Wskazując, że nie może ponosić ujemnych konsekwencji błędnych pouczeń organu, M. N. uznał za zasadne złożyć wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności, stosownie do treści art. 58 K.p.a.