Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 października 2010 r., sygn. VIII SA/Wa 408/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Fularski /sprawozdawca/, Sędziowie Sędzia WSA Leszek Kobylski, Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Protokolant Małgorzata Domagalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2010 r. sprawy ze skargi A. J. na postanowienie Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania dyscyplinarnego oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] września 2009 r. A. J. działając przez profesjonalnego pełnomocnika - adwokata M. C. złożył wniosek o wznowienie postępowania dyscyplinarnego zakończonego prawomocnym orzeczeniem o ukaraniu karą wydalenia ze służby i uchylenie dotychczasowego orzeczenia i umorzenie postępowania dyscyplinarnego.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że podstawą odpowiedzialności funkcjonariusza było ustalenie, że A. J. w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dopuścił się przywłaszczenia paliwa. Prawomocne orzeczenie dyscyplinarne wobec funkcjonariusza zapadło, mimo, że istota rzekomego przewinienia ściganego dyscyplinarnie polegała na rzekomym popełnieniu przestępstwa. W takiej sytuacji zakończenie postępowania dyscyplinarnego było niedopuszczalne. Postępowanie to winno być bowiem obligatoryjnie zawieszone do czasu zakończenia niezbędnego w takiej sytuacji postępowania karnego. Prokurator Rejonowy w R., po ustaleniu braku znamion przestępstwa w działaniu funkcjonariusza, umorzył postępowanie prowadzone w sprawie obejmującej podstawę faktyczną orzeczenia dyscyplinarnego. Taki zaś efekt postępowania karnego to nowa, istotna okoliczność, którą ponad wszelką wątpliwość organ prowadzący postępowanie dyscyplinarne musiałby orzekając uwzględnić. Jest to też okoliczność nieznana w toku postępowania dyscyplinarnego, co stanowi kolejną i samodzielną podstawę wznowienia postępowania. Uzasadnienie orzeczenia dyscyplinarnego nie pozostawia żadnych wątpliwości, że podstawą faktyczną ukarania funkcjonariusza było ustalenie, iż dopuścił się przestępstwa przywłaszczenia paliwa. Zatem niezbędne jest wznowienie wadliwie przeprowadzonego postępowania dyscyplinarnego, które winno być zawieszone z chwilą, gdy prowadzący postępowanie dyscyplinarne uznał, że czyn obwinionego stanowi jednocześnie przestępstwo i przed zakończeniem postępowania karnego nie mogło ono zakończyć się wydaniem prawomocnego orzeczenia. Ustalenie w postępowaniu karnym, że przestępstwa nie popełniono, ma oczywisty, bezpośredni i decydujący wpływ na wynik postępowania dyscyplinarnego prowadzonego wobec funkcjonariusza.