Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 października 2010 r., sygn. II SA/Wa 598/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Mierzejewska (spr.) Sędzia WSA Ewa Kwiecińska Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Protokolant Eliza Kusy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2010 r. sprawy ze skargi P. G. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o przeznaczeniu do zniszczenia boni palnej gazowej oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] Komendant Główny Policji odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] o przeznaczeniu do zniszczenia broni palnej gazowej po zmarłym A. G.

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że wnioskiem z dnia [...] października 2008 r. B. K., reprezentująca męża P. G., który w dniu [...] września 2000 r. złożył do depozytu Policji broń swego zmarłego ojca A. G., wystąpiła do Komendanta Głównego Policji o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...]. We wniosku wskazała, że decyzja ta rażąco narusza prawo, ponieważ została skierowana tylko do jej męża, choć przedmiotowa broń w wyniku dziedziczenia stanowi współwłasność P. G. i jego siostry, K. B.

Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] kwietnia 2008 r., a po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie przedmiotowej sprawy, powyższe rozstrzygnięcie utrzymał w mocy.

W wyniku rozpatrzenia wniesionej skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 484/09, uchylił ww. decyzję, wskazując, iż organ administracji publicznej nie może odmówić wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, uzasadniając odmowę brakiem podstaw prawnych do stwierdzenia nieważności, bowiem może to dopiero ocenić po przeprowadzeniu stosownego postępowania.