Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 października 2010 r., sygn. VIII SA/Wa 468/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędzia WSA Cezary Kosterna /sprawozdawca/, Protokolant Justyna Kapusta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2010 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za październik i grudzień 2007 roku 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz skarżącej M. G. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

1. Decyzją z [...] marca 2010 r. , po rozpatrzeniu odwołania M. G. (dalej: "skarżąca") Dyrektor Izby Skarbowej w W. (dalej: "Dyrektor IS" lub "organ odwoławczy") utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. (dalej: "organ I instancji" lub "Naczelnik US") z [...] sierpnia 2009 r. Przedmiotem tych decyzji było określenie dla skarżącej zobowiązania w podatku od towarów i usług za październik 2007 r. w kwocie [...] zł i za grudzień 2007 r. w kwocie [...] zł.

Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organy wskazały między innymi przepisy art. 3, art. 5, art. 15, art. 19 ust. 1 i ust. 11, art. 29 ust. 1 i ust. 5, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 9, art.99 ust. 1, art. 103 ust. 1, art. 109 ust. 3 oraz art. 113 ust. 13 pkt 1 lit d) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zmianami), dalej: "u.p.t.u."

Uzasadniając decyzję organ odwoławczy przedstawił przebieg postępowania w niniejszej sprawie. Powołał się na ustalenia faktyczne dokonane przez Naczelnika US po przeprowadzeniu kontroli podatkowej oraz stosownego postępowania podatkowego. Wyjaśnił, że dokonywane przez skarżącą wraz z jej mężem czynności sprzedaży nieruchomości wcześniej przez nich zakupionych należało uznać na podstawie art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173 poz. 1807 ze zmianami) i art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u.