Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 26 października 2010 r., sygn. II SA/Ol 867/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Grzegorz Knop po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2010 r. sprawy ze skargi A. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji; 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na rzecz radcy prawnego T. L. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) powiększoną o należny podatek VAT tytułem zwrotu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu; 3. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 1 kwietnia 2010 r. Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K., działając z upoważnienia Burmistrza K., odmówił A.Ł. umorzenia należności z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego w kwocie 12.205,93 zł, z ustawowymi odsetkami, wypłaconych na rzecz uprawnionych "[...]". W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podał, że decyzją tego organu z dnia 11 listopada 2009 r. wnioskodawca został zobowiązany do zwrotu należności z tytułu wypłaconych na rzecz osób uprawnionych świadczeń z funduszu alimentacyjnego za okres od dnia 1 października 2008 r. do dnia 30 września 2009 r. z ustawowymi odsetkami. Organ ustalił, że od dnia 1 września 1998 r. wnioskodawca otrzymuje zasiłek stały, z którego Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w K. do kwietnia 2010 r. potrącał zaległości alimentacyjne. Podkreślił, że wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, a stopień ten został orzeczony na stałe. Pomimo wielokrotnych próśb pracownika socjalnego nie przedstawił żadnych dowodów oraz kosztów leczenia. Organ pierwszej instancji podniósł, że wnioskodawca jest zameldowany w mieszkaniu swojej matki, ale twierdzi, że jest bezdomny, jednocześnie odmówił umieszczenia w noclegowni i korzystania z gorących posiłków w stołówce MOPS. Kierownik MOPS zaznaczył, że wnioskodawca odmawiał przeprowadzenia wywiadu zarówno w mieszkaniu matki, jak i na terenie Ośrodka. Zdaniem organu pierwszej instancji, nie chce on współpracować z pracownikiem w celu poprawy swej sytuacji a posiadanie stałego dochodu w formie zasiłku stałego, z którego nie będą dokonywane potrącenia komornicze, uzasadnia odmowę umorzenia przedmiotowych należności.