Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 19 października 2010 r., sygn. I SA/Bd 801/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Mirella Łent sędzia WSA Ewa Kruppik-Świetlicka Protokolant: starszy sekretarz sądowy Stanisława Majkut po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 października 2010 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiąc kwiecień 2005 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w T. na rzecz A. K. kwotę 3.600,00 zł (trzy tysiące sześćset) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 7 listopada 2008 r. Naczelnik Urzędu Celnego w B.określił A. K. prowadzącemu Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe "A." wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu sprzedaży oleju opałowego za kwiecień 2005 r. w kwocie 165.176 zł. Organ stwierdził, że sprzedaż oleju opałowego (w ilości 80.708 litrów) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz sprzedaż oleju opałowego (w ilości 59.272 litrów) dokonywana na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, nie została należycie udokumentowana - większość oświadczeń złożonych przez nabywców oleju opałowego nie posiada zapisu, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm.) uprawniającego do zastosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego, iż nabywane wyroby są przeznaczone na cele opałowe. W tych okolicznościach organ uznał, że nastąpiło użycie oleju opałowego niezgodnie z jego przeznaczeniem i obliczył należny podatek akcyzowy.

Od decyzji organu I instancji strona wniosła odwołanie. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie art. 121 § 1, art. 122, art. 191, art. 210 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Uzasadniając zarzuty strona podniosła, że organ I instancji w sposób nieprawidłowy ustalił stan faktyczny sprawy, bowiem zakwestionowane oświadczenia nabywców oleju opałowego w swej treści, oprócz słowa "Oświadczenie", zawierają również stwierdzenie: "Na podstawie par. 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. 87, poz. 825 z późniejszymi zmianami) - oświadczam PHU A. A. K.[...], co następuje". Fakt ten został całkowicie pominięty przez organ I instancji. Według podatnika, wskazane przepisy prawa, pomimo błędnej nazwy rozporządzenia, ale z właściwie podaną publikacją, jednoznacznie określają cel złożonego oświadczenia. Dalej podatnik zarzucił, że organ I instancji dokonał błędnej interpretacji przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego, ponieważ pominął wykładnię systemową tych przepisów. W ocenie strony, oświadczenie składane przez nabywcę nie może mieć wyższej rangi niż cel sprzedaży i sposób wykorzystania kupowanego oleju opałowego, gdyż to właśnie cel sprzedaży i sposób wykorzystania determinuje zastosowanie obniżonej stawki podatku akcyzowego, a nie sposób sformułowania oświadczenia. Na poparcie swojego stanowiska podatnik powołał decyzje Dyrektora Izby Celnej w T., który po rozpatrzeniu odwołań od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w T. uchylił decyzje organu I instancji i wskazał, że przy ponownym rozpatrywaniu sprawy należy umożliwić podatnikowi uzupełnienie braków w oświadczeniach, uznając tym samym, iż braki te należy podzielić na istotne i nieistotne z możliwością uzupełnienia tych ostatnich na etapie postępowania. Ponadto podatnik podniósł zarzut dokonania innych ustaleń stanu faktycznego w toku kontroli podatkowej oraz w wydanej decyzji w zakresie ilości wadliwych oświadczeń. Strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości.