Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 sierpnia 2010 r., sygn. IV SA/Po 243/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Popowska (spr.) Sędziowie NSA Jerzy Stankowski WSA Donata Starosta Protokolant st. sekr. sąd. Laura Szukała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 sierpnia 2010 r. przy udziale sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] z/s w Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenie postępowania odwoławczego w sprawie środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu na rzecz Stowarzyszenia [...] z/s w Ś. kwotę 300 zł (słownie trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Uzasadnienie

IV SA/Po 243/10

UZASADNIENIE

Po rozpoznaniu skargi Stowarzyszenia [...] w K. (dalej Stowarzyszenie), wyrokiem z dnia 23 września 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, sygn. akt IV SA/Po 355/09 stwierdził nieważność decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu (dalej SKO) z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowego uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia. Motywem stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji było bezpodstawne uznanie, że pismo Stowarzyszenia z dnia 08 września 2008 r. jest odwołaniem od decyzji Wójta Gminy N. z dnia [...] sierpnia 2008 r., znak: [...].

Zdaniem Sądu, który przeanalizował postanowienia obowiązującego Statutu Stowarzyszenia, pismo to nie spełniało warunków odwołania. W myśl Statutu Stowarzyszenia, pismo, które w intencji miało być odwołaniem, dla jego skuteczności, wymagało podpisania przez wszystkich członków Zarządu Stowarzyszenia. Tymczasem pod przedmiotowym pismem widnieją dwa podpisy, w tym jeden nieczytelny. Sąd podniósł, iż organ odwoławczy nie może działać z urzędu; staje się instancyjnie właściwym w wyniku prawidłowo złożonego odwołania i nie skorzystania przez organ z art. 132 par. 1 Kpa. W tym świetle, decyzja z dnia [...] września 2009 r. została wydana z rażącym naruszeniem prawa, ponieważ wydał ją organ II instancji mimo braku prawidłowo wniesionego odwołania strony. Sąd wskazał, iż brak podpisu skutkować musi podjęciem przez organ działań zmierzających do uzupełnienia braków formalnych odwołania - w trybie i terminie przewidzianym w Kpa - i po ponownym zastosowaniu przez organ I instancji art. 132 par. 1 Kpa, możliwym będzie merytoryczne zbadanie odwołania przez organ II instancji.