Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 17 sierpnia 2010 r., sygn. II SA/Ol 352/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Irena Szczepkowska Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Protokolant Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi P. N. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie rozbiórki obiektu - grzywny w celu przymuszenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia "[...]" Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w P. nałożył na P. N. grzywnę w wysokości 10 000 złotych w celu przymuszenia do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym nr "[...]" wystawionym w dniu 5 maja 2006r. W uzasadnieniu wskazano, iż sprawa została ponownie rozpatrzona z uwagi na fakt, iż Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w O. postanowieniem z dnia "[...]" stwierdził nieważność poprzedniego postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. nakładającego grzywnę w celu przymuszenia. Podano, iż decyzją z dnia "[...]" nakazano P. N. rozbiórkę obiektu budowlanego, zlokalizowanego na działce oznaczonej nr geod. "[...]", położonej w obrębie miejscowości Z., gm. P. Obowiązek ten stał się wymagalny w dniu 2 listopada 2005r. W dniu "[...]" zobowiązanemu zostało skutecznie doręczone upomnienie wzywające do wykonania obowiązku, nałożonego wskazaną decyzją, jednak P. N. w podanym terminie 7 dni nie dokonał rozbiórki przedmiotowego obiektu. W związku z tym organ wszczął egzekucję administracyjną. Podniesiono, iż w dniu "[...]" przeprowadzono wizję lokalną, w wyniku której ustalono, że na wskazanej działce nadal istnieje domek letniskowy. Tym samym zobowiązany wciąż nie wykonał obowiązku rozbiórki przedmiotowego obiektu. Podniesiono, iż celem postępowania egzekucyjnego nie jest wyrządzenie dolegliwości zobowiązanemu, ale zgodnie z zasadą celowości, bezpośrednie zapewnienie wykonania obowiązku administracyjnego. Zgodnie z art. 7 § 1 i 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji organ egzekucyjny obowiązany jest stosować środki egzekucyjne, które będą najmniej uciążliwe dla zobowiązanych. Przy egzekucji dotyczącej spełnienia obowiązku wynikającego z przepisów prawa budowlanego, z uwagi na charakter tego postępowania, organ egzekucyjny ma możliwość zastosowania jednego z dwóch środków egzekucyjnych: grzywny w celu przymuszenia oraz wykonania zastępczego. Zastosowanie środka egzekucyjnego w postaci wykonania zastępczego z uwagi na zakres robót wykonawczych przy rozbiórce przedmiotowego obiektu spowodowałby znacznie większe obciążenie finansowe zobowiązanego. W ocenie organu grzywna w celu przymuszenia jest środkiem najłagodniejszym, który ma charakter przymuszający, a nie zaspokajający. W niniejszej sprawie mając na uwadze zapewnienie efektywności egzekucji i spowodowanie najmniejszej uciążliwości dla zobowiązanego, przy jednoczesnym uwzględnieniu zasad ogólnych postępowania egzekucyjnego ustalono grzywnę w najwyższej możliwej wysokości, tj. 10 000 złotych.