Postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 15 lipca 2010 r., sygn. II SA/Po 221/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wiesława Batorowicz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 lipca 2010 r. sprawy ze skargi kuratora spadku po P. F. w osobie apl. radc. S. K. na uchwały Rady Miasta Poznania z dnia 27 września 2005r. nr LXXVIII/861/IV/2005 LXXVIII/862/IV/2005 LXXVIII/863/IV/2005 w przedmiocie protestów do projektu planu miejscowego p o s t a n a w i a o d r z u c i ć s k a r g ę. /-/ Wiesława Batorowicz

Uzasadnienie

W toku procedury planistycznej prowadzonej w trybie określonym ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm. - dalej u.z.p.) P. F. w piśmie z dnia 23 czerwca 2005 r., określonym jako zarzut, zakwestionował ustalenia wyłożonych do publicznego wglądu projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania dla terenu w rejonie węzła Antoninek - wschód część A, B oraz C.

Skarżący wniósł o uwzględnienie zarzutów - odstąpienie od przedmiotowych projektów planów, przygotowanie i uchwalenie nowego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu w rejonie węzła Antoninek - wschód, pozostawiając stan zagospodarowania określony w planie obowiązującym na tym terenie.

Według twierdzeń wnoszącego zarzuty zmiana sposobu zagospodarowania na wskazaną w projektach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego spowoduje ograniczenie prawa do jego nieruchomości, która jest położona w bezpośrednim sąsiedztwie nieruchomości objętych przedmiotowymi planami, naruszenie prawa do prywatności i poczucia bezpieczeństwa oraz nietykalności mieszkania. Stwierdził on, że rozbudowa fabryki Volkswagen-Poznań spowoduje, iż będzie musiał znosić uciążliwości wzmożonego ruchu pojazdów samochodowych oraz generowanie przez rozbudowaną fabrykę nadmierny hałas i przekraczające wszelkie dopuszczalne normy emisje gazów, ścieków oraz pól elektromagnetycznych. Spowoduje to zmianę spokojnej okolicy w teren uprzemysłowiony i zanieczyszczony, uniemożliwi obecne korzystanie z nieruchomości i spowoduje spadek standardu życiowego. W tej części argumentował, że plan narusza przepisy art. 73 ust. 3 i 4 Prawa ochrony środowiska. W piśmie zawarto krytyczną ocenę przedłożonych raportów, a mianowicie, że przedłożone prognozy oddziaływania na środowisko nie są kompletne, nie wyjaśniają dlaczego teren stanowiący funkcjonalną całość podzielono na trzy części. Jednocześnie zaznaczono, że w raportach zostały przedstawione liczne zagrożenia, które spowoduje zmiana zagospodarowania terenu.