Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 czerwca 2010 r., sygn. I SA/Wa 1320/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Gdesz Sędziowie: Sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.) Sędzia WSA Emilia Lewandowska Protokolant Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi P. W. i R. W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2008 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku P. W. i R. W. działających w imieniu "[...] S.A." o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] września 1954 r. nr [...] utrzymującej w mocy orzeczenie administracyjne Prezydium Rady Narodowej w W. z dnia [...] stycznia 1954 r. nr [...] odmawiające przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...] w W., oznaczonej nr hip. [...].

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że organ nadzoru, mając na uwadze wytyczne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zawarte w wyroku z dnia 10 lutego 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 851/05, decyzją z dnia [...] marca 2008 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] września 1954 r. oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w W. z dnia [...] stycznia 1954 r. odmawiających przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...].

Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej tą decyzją wnieśli P. W. i R. W., działający w imieniu "[...] S.A." Wnioskodawcy podnieśli, że organ wydający powyższą decyzję powołał się na statut spółki pod firmą "[...] S.A." z dnia [...] kwietnia 1935 r. w sytuacji, gdy w niniejszej sprawie należy powołać się na statut spółki na dzień złożenia przez pełnomocników spółki wniosku o przyznanie prawa użytkowania wieczystego. Zarzucili również, że organy dekretowe odmówiły przyznania prawa własności czasowej do gruntu nie wyjaśniając wszechstronnie sprawy. Rozpatrując przedmiotowy wniosek Minister stwierdził, że przedmiotowa nieruchomość [...] została objęta działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Zgodnie ze znajdującym się w aktach sprawy zaświadczeniem Sądu Okręgowego w W. Wydziału [...] tytuł własności opisanej nieruchomości uregulowany był jawnym wpisem na rzecz "[...] S.A." Prezydium Rady Narodowej w W. orzeczeniem administracyjnym z dnia [...] stycznia 1954 r. odmówiło przyznania prawa własności czasowej do gruntu przedmiotowej nieruchomości wskazując, że zgodnie z opracowywanym planem zagospodarowania przestrzennego teren nieruchomości jest przeznaczony pod społeczną zabudową mieszkaniową. Organ nadzoru przywołał treść art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy i stwierdził, że zgodnie ze znajdującym się w aktach sprawy wpisem w Rejestrze Handlowym przedmiotem działalności "[...] S.A." jest prowadzenie zakładów [...]. Wobec czego organ nadzorczy stanął na stanowisku, że prowadzenie zakładów [...] jest to jedyne zadanie statutowe spółki, określone jako przedmiot przedsiębiorstwa. Z Rejestru Handlowego jednoznacznie wynika, że statut spółki "[...] S.A." został sporządzony w dniu [...] kwietnia 1935 r. Z późniejszych zmian wprowadzonych do tego statutu nie wynika, aby przedmiot działalności spółki uległ zmianie. Tym samym Minister nie zgodził się z zarzutem podniesionym we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, że organ nadzorczy powołał się na statut nieobowiązujący w dacie złożenia wniosku o własność czasową. Jednocześnie Minister podkreślił, że rozpatrując ponownie sprawę rozstrzygniętą własną decyzją z dnia [...] marca 2008 r. związany jest wydanym w sprawie wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lutego 2006 r., w uzasadnieniu którego Sąd wyraźnie wskazał Rejestr Handlowy Dział B nr [...] jako obowiązujący dla spółki "[...] S.A." Ponadto Minister zauważył, że powołanie przez organ dekretowy w uzasadnieniu rozstrzygnięcia opracowywanego planu zagospodarowania przestrzennego nie stanowi rażącego naruszenia prawa, jeżeli istniał w tym czasie obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego, który wykluczał przyznanie praw do nieruchomości. Ze zgromadzonego w aktach sprawy materiału dowodowego wynika, że w dacie wydania kwestionowanych orzeczeń organów dekretowych obu instancji obowiązywał Ogólny Plan Zabudowania W., zatwierdzony przez Ministerstwo [...] w dniu [...] sierpnia 1931 r. Jak wynika z oznaczeń na rysunku planu, nieruchomość przy ul. [...] położona była na terenie zabudowy mieszkaniowej zwartej [...] kondygnacyjnej z dopuszczeniem do [...]% powierzchni zabudowy nieruchomości. Oznacza to, że teren ten został przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe. Przedmiotową nieruchomość przed dniem 21 listopada 1945 r. zabudowano budynkami mieszkalnymi [...]-kondygnacyjnymi oraz budynkami przydomowymi. Wobec czego powołanie się przez organy dekretowe na opracowywany plan zagospodarowania przestrzennego nie może być uznane w niniejszej sprawie za rażące naruszenie prawa, a tylko kwalifikowane naruszenie prawa przez organy orzekające uzasadnia eliminację podjętego rozstrzygnięcia z obrotu prawnego. Powyższe wynika z faktu, że wskazany w uzasadnieniu kwestionowanego orzeczenia dekretowego opracowywany plan zagospodarowania przestrzennego i wynikająca z niego funkcja, będąca przyczyną odmownego rozpoznania podania o własność czasową, znajduje swoje potwierdzenie w faktycznie obowiązującym i wiążącym organy dekretowe planie zabudowy z dnia [...] sierpnia 1931 r. W ocenie Ministra zadania statutowe dotychczasowego właściciela przedmiotowej nieruchomości polegające na prowadzeniu zakładów [...], w świetle Ogólnego Planu Zabudowania W. nie mogły być realizowane na przedmiotowej nieruchomości, gdyż nieruchomość przeznaczona została pod budownictwo mieszkaniowe, nie zaś na cele przemysłowe. Tym samym Minister stanął na stanowisku, że kwestionowane orzeczenia dekretowe wydane zostały zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 7 ust 2 dekretu i nie są obarczone żadną z wad enumeratywnie wyliczonych w art. 156 § 1 kpa. Stwierdził ponadto, że wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2008 r. stanowi w istocie polemikę z ustaleniami faktycznymi i prawnymi przedstawionymi w kwestionowanej decyzji Ministra Infrastruktury. Dodatkowo organ nadzorczy wskazał, że w następstwie powtórnej analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego nie stwierdził, aby istniały nowe okoliczności stanowiące przesłankę do zmiany kwestionowanego rozstrzygnięcia organu z dnia [...] marca 2008 r.