Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 czerwca 2010 r., sygn. II SA/Wa 560/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Sędziowie Janusz Walawski, Olga Żurawska - Matusiak, Protokolant Bartosz Piwoński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wniosku o wszczęcie postępowania administracyjnego - oddala skargę -

Uzasadnienie

Pismem z dnia 20 lutego 2008 r. W. K. skierował do Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych wniosek "o wszczęcie postępowania administracyjnego przez GIODO w sprawie bezpodstawnego oskarżenia go o naruszenie ustawy o ochronie danych osobowych przez byłego pracodawcę i GIODO, w odniesieniu do zdarzenia z dnia 5 listopada 1999 r., które miało miejsce na terenie jego byłego zakładu pracy, tj. urzędu Gminy [...] ". We wniosku tym W. K. wskazał, że Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych nie przeprowadził postępowania administracyjnego, w związku z czym, nie istnieje decyzja administracyjna, która powinna kończyć postępowanie, stwierdzająca w sposób uzasadniony, czy wnioskodawca naruszył, czy też nie, w dniu 5 listopada 1999 r. przepisy ustawy o ochronie danych osobowych.

Na podstawie materiału dowodowego, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych w dniu [...] lipca 2008 r. wydał decyzję nr [...] , którą na podstawie art. 105 § 1 kpa w związku art. 12 pkt. 2 i art. 18 ust. 1 oraz art. 22 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.), umorzył postępowanie w sprawie złożonego w dniu 20 lutego 2008 r. wniosku W. K.

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że przeprowadził już postępowanie administracyjne w sprawie, w trakcie rozpoznawania wcześniejszego wniosku W. K., w którym wpierw domagał się wydania decyzji o naruszeniu przez niego przepisów ustawy o ochronie danych osobowych w trakcie przeprowadzania kontroli, a następnie wniosek ten zmodyfikował żądając "wydania decyzji stwierdzającej naruszenie art. 51 powołanej ustawy o ochronie danych osobowych, przez Dyrektora Zarządu Budynków Komunalnych [...] , przy ulicy [...] w [...] , które zakończone zostało decyzją administracyjną z dnia [...] kwietnia 2003 r., odmawiającą uwzględnienia tego wniosku oraz decyzją z dnia [...] lipca 2003 r., utrzymującą w mocy zaskarżoną decyzję. Organ podał, że decyzja ta jest prawomocna. Ponadto Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych wskazał, że pismem z dnia 10 lutego 2003 r. złożył zawiadomienie do prokuratury o podejrzeniu popełnienia przez W. K., przestępstwa określonego w art. 52 powołanej ustawy o ochronie danych osobowych, polegającego na naruszeniu obowiązku zabezpieczenia przed zabraniem przez osobę nieuprawnioną, uszkodzeniem lub zniszczeniem danych osobowych najemców lokali mieszkalnych i użytkowych, znajdujących się w aktach kontroli przeprowadzonej przez W. K. w dniach 15 września 1999 r. do dnia 13 października 1999 r. w Urzędzie [...] Gminy [...] i w Zarządzie Budynków Komunalnych [...] . Organ podał, że w tej sprawie Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia V Wydział Karny z siedzibą w Warszawie wyrokiem z dnia [...] lipca 2005 r. warunkowo zawiesił postępowanie o sygnaturze akt [...] , a sąd odwoławczy - Sąd Okręgowy w Warszawie - X Wydział Karny wyrokiem z dnia [...] marca 2006 r., sygnatura akt [...] uchylił ww. wymieniony wyrok i umorzył postępowanie. Ponadto organ podał, że W. K. po przekazaniu sprawy do prokuratury kilkakrotnie występował do Generalnego Inspektora o "wycofanie ww. zawiadomienia". W odpowiedzi był informowany, iż postępowanie to jest prowadzone w trybie i na zasadach ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego, a ostateczna decyzja w tej sprawie należeć będzie do sądu, a także, iż organ ochrony danych osobowych nie posiada uprawnień pozwalających mu na władczą ingerencję w postępowanie prowadzone przez niezależny od niego organ, działający na podstawie odrębnych przepisów.