Wyrok WSA w Łodzi z dnia 29 czerwca 2010 r., sygn. III SA/Łd 245/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Alberciak Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.) Protokolant asystent sędziego Agata Brolik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi T. P. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Ł. na rzecz T. P. kwotę 257 (dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją personalną Nr [...] z dnia 18 grudnia 2009 roku wydaną na podstawie art. 104 k.p.a. oraz art. 31 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 i art. 39 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 roku o Służbie Więziennej (tekst jedn. Dz. U. z 2002r. Nr 207, poz. 1761 ze zm.) Dyrektor Zakładu Karnego Nr 2 w Ł. zwolnił z dniem 18 grudnia 2009 roku młodszego chorążego T. P. ze Służby Więziennej z powodu nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej. W uzasadnieniu decyzji organ administracji wskazał, iż w dniu 1 marca 2008 roku T. P. został mianowany funkcjonariuszem Służby Więziennej na okres służby przygotowawczej. W dniu 27 listopada 2009 roku funkcjonariusz zapoznał się z opinią służbową, w której stwierdzono nieprzydatność do służby. Od powyższej opinii T. P. nie złożył odwołania, co obligowało organ do zwolnienia funkcjonariusza ze służby stosownie do treści art. 39 ust. 2 pkt. 2 ustawy o Służbie Więziennej.

Od powyższej decyzji T. P.i złożył odwołanie, w którym podniósł zarzut naruszenia § 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 listopada 1996 roku w sprawie opiniowania funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz.U. Nr 138, poz. 643) poprzez oparcie rozstrzygnięcia na nieostatecznej opinii służbowej z dnia 27 listopada 2009 roku, która została doręczona w sposób umożliwiający zapoznanie się z jej treścią dopiero w dniu 14 grudnia 2009 roku i od której złożył odwołanie. Odwołujący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu podkreślił, iż wbrew twierdzeniom Dyrektora Zakładu Karnego Nr 2 w Ł., w dniu 27 listopada 2009 roku nie posiadał możliwości zapoznania się z treścią opinii służbowej. W dniu 27 listopada 2009 roku opinia została mu przedstawiona, jednakże przebywał na zwolnieniu lekarskim i był po zażyciu leków. Nie był w stanie zapoznać się z treścią opinii, ani jej podpisać. Skarżący wskazał, iż w dniu 14 grudnia 2009 roku opinia służbowa została mu doręczona za pośrednictwem poczty, od której w terminie 14 dni złożył odwołanie. Podkreślił, iż przed upływem terminu do wniesienia odwołania oraz w okresie jego rozpatrywania opinia służbowa nie może stanowić podstawy do wydania decyzji personalnej, która uzależniona jest od treści tej opinii.