Orzeczenie
Wyrok WSA w Krakowie z dnia 11 czerwca 2010 r., sygn. I SA/Kr 627/10
Sygn. akt I SA/Kr 627/10 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 11 czerwca 2010r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Paweł Dąbek (spr.), Sędziowie: WSA Beata Cieloch, WSA Agnieszka Jakimowicz, Protokolant: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2010r., sprawy ze skargi "G" S.A. w W., na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 25 stycznia 2010r. Nr [...], w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 rok, - s k a r g ę o d d a l a
Uzasadnienie
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 25 stycznia 2010 r. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta C. z dnia 18 września 2009 r. nr [...] w sprawie określenia "G" S.A. wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 r. w kwocie 56 zł. W uzasadnieniu tej decyzji Kolegium wskazało, że sam fakt posiadania przez przedsiębiorcę budynku, budowli, gruntu skutkuje tym, że są one związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Pomimo, że spółka "G" posiada zbiornik na gaz płynny, nie złożyła deklaracji na podatek od nieruchomości za 2009r., twierdząc, że zbiorniki na gaz płynny nie podlegają opodatkowaniu. Wartość przedmiotowego zbiornika przyjętego do opodatkowania, wynosiła 3.739,26 zł. W ocenie Kolegium decydującą kwestią dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, było ustalenie zakresu znaczenia budowli oraz urządzeń budowlanych, jako przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Aby konkretny obiekt budowlany podlegał opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości musi po pierwsze być budynkiem lub budowlą, pod drugie zaś musi pozostawać w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej przez jej właściciela. Ponieważ druga przesłanka nie budziła wątpliwości, istotnym dla rozstrzygnięcia było ustalenie, czy w sprawie została spełniona pierwsza przesłanka. Kolegium podało, że sama ustawa o podatkach i opłatach lokalnych w zakresie ustalenia co jest budowlą, odsyła do przepisów prawa budowlanego. Budowlą jest przy tym również urządzenie budowlane, którym jest urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniającym możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Związek ten może być zatem związkiem o charakterze technicznym, jak i funkcjonalnym. Bez wątpienia zatem przydomowy zbiornik na gaz płynny spełnia wszystkie przesłanki warunkujące uznanie go za urządzenie budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane. Głównym bowiem celem zamontowania zbiornika było magazynowanie gazu płynnego wykorzystywanego przez instalację grzewczą domu. Zbiornik został zatem zamontowany po to, by zaopatrywać budynek w paliwo niezbędne do ogrzewania pomieszczeń (wody). Bez tego bowiem budowa przedmiotowego zbiornika byłaby gospodarczo nieuzasadniona. Zbiornik stanowi uzupełnienie instalacji grzewczej budynku i nie istnieje sam dla siebie. Istnieje zatem związek funkcjonalno-gospodarczy pomiędzy zbiornikiem a budynkiem. W konsekwencji Kolegium stwierdziło, że przydomowy zbiornik na gaz płynny stanowiąc urządzenie budowlane w rozumieniu prawa budowlanego, podlega jako budowla opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.