Wyrok WSA w Krakowie z dnia 30 czerwca 2010 r., sygn. II SA/Kr 549/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Bator (spr.) Sędziowie: WSA Krystyna Daniel WSA Małgorzata Brachel- Ziaja Protokolant: Anna Chwalibóg po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi M.L. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 22 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2009r. znak: [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. nakazał M.L. rozbiórkę budynku gospodarczo - mieszkalnego o wymiarach 7.95 m x 13.54 m usytuowanego na działce nr 1 obr. [...], przy ul. [...] w K. . Jako podstawę rozstrzygnięcia powołano art. 37 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 1974 r. Nr 38 poz. 229 ze zm.) w związku z art. 103 ust. 2 oraz art. 80 ust. 2 pkt. 1, art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156 poz. 1118 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. (Dz. U. z 2000r. Nr 98 poz. 1071 ze zm.) Kodeks postępowania administracyjnego. W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu 5 maja 2005 r. M.L. zwrócił się do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Powiatu Grodzkiego w K. o "wydanie decyzji na usankcjonowanie samowolnie rozbudowanego i nadbudowanego istniejącego budynku gospodarczego". Inwestor poinformował, że roboty budowlane wykonał w latach 1993-1994. W dniu 14 czerwca 2005 r. przeprowadzone zostały oględziny przedmiotowej nieruchomości podczas których obecna była żona właściciela nieruchomości T.L. . Organ stwierdził wówczas, że na w/w posesji usytuowany jest budynek gospodarczo-mieszkalny, który został rozbudowany i nadbudowany. Obiekt ten posiada dwie kondygnacje oraz dwuspadowy dach. T.L. oświadczyła, że budynek ten wybudowany został w roku 1993. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego organ stwierdził, że przedmiotowy budynek zrealizowany został w latach 1993-1994. tj. przed wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, a zatem w rozpatrywanej sprawie ma zastosowanie art. 37 ustawy z dnia 24.10.1974 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 1974r. Nr 38 poz. 229 ze zm.). Z pisma Biura Planowania Przestrzennego z dnia 6 października 2005 r. wynika, że przedmiotowa działka zgodnie z obowiązującym od dnia 16 czerwca 1988 r. do dnia 22 czerwca 1993 r. Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego znajdowała się na terenie upraw polowych bez prawa zabudowy, urządzeń elektroenergetycznych, zieleni nieurządzonej lub urządzonej częściowo. Zgodnie natomiast z Miejscowym Planem Ogólnym Zagospodarowania Przestrzennego Miasta K. obowiązującym od 23 czerwca 1993 r. do 30 grudnia 1994 r. działka ta znajdowała się w obszarze rolnym (RP) i Miejskiej zieleni publicznej (ZP). Organ podał także, że zgodnie z § 24 pkt 2 d i e załącznika Nr 1 w/w pisma Biura Planowania Przestrzennego Urzędu Miasta K. z dnia 6.10.2005 r. na obszarze rolnym dopuszcza się przebudowę istniejących budynków mieszkalnych w celu poprawienia standardów zamieszkania oraz wymianę substancji w istniejących budynkach mieszkalnych w przypadkach stanu technicznego uniemożliwiającego prawidłowe użytkowanie. W dalszej części uzasadnia organ przytoczył definicję pojęcia "przebudowa" zamieszczoną w art. 3 pkt 7a ustawy Prawo budowlane z 1994 r. Wskazał także, że z inwentaryzacji architektoniczno-konstrukcyjnej przedmiotowego budynku opracowanej w kwietniu 2005 r. wynika, że nastąpiła samowolna rozbudowa istniejącego budynku gospodarczego, parterowego. Rozbudowany i nadbudowany budynek jest aktualnie budynkiem jednopiętrowym, niepodpiwniczonym, krytym dachem dwuspadowym w konstrukcji drewnianej przykryty blachą trapezową. Z kolei z opinii technicznej konstrukcyjno - budowlanej dotyczącej prawidłowości wykonania robót budowlanych oraz stanu technicznego przedmiotowego budynku wynika, że inwestor rozbudował samowolnie w latach 1993-1994 istniejący parterowy, niepodpiwniczony budynek gospodarczy o wym. 5.00 x 6. 00 m. Mając na uwadze powyższe organ stwierdził, że przedmiotowy obiekt podlega rozbiórce, na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane z 1974 r., bowiem, narusza ustalenia Miejscowego Planu Ogólnego Zagospodarowania Przestrzennego Miasta K. dla przedmiotowego terenu. Organ zaznaczył ponadto, że w dniu 26 stycznia 2009 r. M.L. przedłożył w Inspektoracie zaświadczenie Prezydenta Miasta K. aktualne na dzień 16 stycznia 2009 r. poświadczające, że przedmiotowa nieruchomość nie podlega ustaleniom żadnego obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ponieważ zgodnie z art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym wszystkie plany miejscowe obowiązujące w dacie wejścia w życie tej ustawy (tj. w dniu 1 stycznia 1995r.) utraciły moc prawna po 1 stycznia 2003r. Organ stwierdził, że brak obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wyklucza możliwość legalizacji obiektu, co jednocześnie wskazuje na konieczność wydania przez organ nadzoru budowlanego decyzji o której mowa w art. 37 ust. 1 pkt. 1 ustawy Prawo budowlane z 1974 r.